Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
22.0°C25.2°C
3 BF 51%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.8°C25.4°C
2 BF 41%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.9°C21.6°C
4 BF 55%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
21 °C
20.4°C20.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.9°C24.0°C
0 BF 33%
Η διεθνής της «diplo»
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Η διεθνής της «diplo»

Της Βάλιας Καϊμάκη*

Η «οικογένεια» πηγαίνει καλά. Και οικογένεια είναι οι 29 εκδόσεις της «Le Monde diplomatique», που κυκλοφορεί σε 18 γλώσσες. Η ίδια διαπίστωση, που έγινε και πέρυσι στη συνάντησή μας στην Αθήνα έγινε και φέτος στην συνάντηση στο Παρίσι: όταν η ενημέρωση είναι έγκυρη και τεκμηριωμένη, τότε οι πολίτες την εμπιστεύονται.

Και από το 1954, έτος ίδρυσής της, η «Le Monde diplomatique» έχει καταφέρει να είναι συνώνυμη της έγκυρης ενημέρωσης. Ακόμα κι όταν κάποιος διαφωνεί με τις απόψεις που εκφράζονται, δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί ότι τα γεγονότα είναι σαφώς και αντικειμενικά καταγεγραμμένα.

Άλλωστε, η «μητέρα» της οικογένειας, «Le Monde diplomatique» Γαλλίας, έχει πετύχει ένα μικρό θαύμα, να είναι ανεξάρτητη από τη δική της μητέρα «Le Monde», που κατέχει το 51% του κεφαλαίου της. Ανεξάρτητη σημαίνει κυρίως δύο πράγματα να μπορεί να επιλέγει τη «γραμμή» της χωρίς καμία απολύτως παρέμβαση από την ιδιοκτησία και να επιλέγουν οι εργαζόμενοι τον διευθυντή τους. Το υπόλοιπο 49%, άλλωστε, ανήκει σε αυτούς καθώς και στον σύλλογο των αναγνωστών της. Σήμερα, αυτό έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από ποτέ, αφού η «Le Monde» πέρασε από διαφορετικά χέρια και σήμερα βρίσκεται πάλι σε αναταραχή. Μετά τον θάνατο ενός από τους τρεις ιδιοκτήτες, του Πιέρ Μπερζέ, οι μετοχές του αγοράστηκαν από έναν άλλο μέτοχο, τον Ματιέ Πιγκάς (ο τρίτος είναι ο Ξαβιέ Νιλ). Όμως τον περασμένο Οκτώβριο, ο Πιγκάς, που εκτός από CEO της γαλλικής θυγατρικής της επενδυτικής τράπεζας Lazard έχει και μετοχές σε άλλα μέσα, όπως για παράδειγμα το γαλλικό "Huffington Post", πούλησε το 49% των μετοχών του στον Τσέχο δισεκατομμυριούχο Ντανιέλ Κρετίνσκι και, σύμφωνα με πληροφορίες που επιβεβαίωσε και ο διευθυντής της «Le Monde diplomatique» Σερζ Αλιμί, σύντομα θα του παραχωρήσει και το υπόλοιπο ποσοστό του. Η Czech Media Invest έχει ήδη αγοράσει το εβδομαδιαίο περιοδικό «Marianne» καθώς και πολλά περιοδικά του Ομίλου Lagardère, όπως το «Elle». Τίποτα από όλα αυτά δεν επηρεάζει όμως το υποδειγματικό μοντέλο ανεξαρτησίας που έχει κατακτήσει η «Le Monde diplomatique».

Η ελληνική έκδοση, από την πλευρά της, έχει την ιδιαιτερότητα να είναι ίσως και η πιο παλιά. Με την πτώση της δικτατορίας έγινε η πρώτη προσπάθεια για την κυκλοφορία της ως μηνιαίο έντυπο. Μια προσπάθεια, η οποία δυστυχώς δεν κράτησε για πολύ. Το ίδιο ακριβώς έγινε και στην Πορτογαλία, σε μια περίοδο που οι δύο νέες δημοκρατίες διψούσαν για ενημέρωση. Όταν στη χώρα μας γίνεται η δεύτερη προσπάθεια, τον Φεβρουάριο του 1998, η οικογένεια έχει ήδη μεγαλώσει. Υπάρχει η έκδοση στα ισπανικά, που ξεκίνησε κατ’ αρχάς στο Μεξικό και που μετά τη δολοφονία του εκδότη της Ιβάν Μενέντεζ το 1986 μετακόμισε στο Μπουένος Άιρες και τελικά στη Μαδρίτη. Στη συνέχεια, γεννήθηκε μια τριμηνιαία έκδοση στα αραβικά, που ξεκίνησε από την Τυνησία και για λίγο μετακόμισε στη Βηρυττό. Το 1991 δημιουργήθηκε και μια ουγγρική έκδοση, που τελικά όμως δεν κράτησε πολύ.

Οι δύο επόμενες εκδόσεις ήταν η ιταλική και η γερμανική, και οι δύο σε συνεργασία με ιστορικές εφημερίδες της Αριστεράς, την «Il Manifesto» και την «Die Tageszeitung» αντίστοιχα. Λίγο αργότερα επανέρχονται δυναμικά -και μέχρι σήμερα- η έκδοση στα πορτογαλικά και τα ελληνικά. Μετά το κλείσιμο της «Ελευθεροτυπίας», η "Le Monde diplomatique" βρίσκει ένα φιλόξενο σπίτι στην «Αυγή».

Γύρω από τις βασικές αυτές γλώσσες οργανώνονται μικρότερες ομάδες: τα γερμανικά έχουν δίδυμες εκδόσεις στη Γερμανία και την Ελβετία, τα ισπανικά έχουν πολλαπλές εκδόσεις στη Χιλή, την Ουρουγουάη, την Αργεντινή, τη Βολιβία και φυσικά την Ισπανία. Περίπου το ίδιο, με πολλές και διαφορετικές εκδόσεις, και για τα αραβικά. Τα ελληνικά με τη σειρά τους αγκάλιασαν και την Κύπρο και τον «Πολίτη της Κυριακής», ενώ τα πορτογαλικά έφτασαν μέχρι τη Βραζιλία.

Καθεμία από τις εκδόσεις είναι διαφορετική. Έχει το δικό της προσαρμοσμένο λογότυπο, το δικό της κασέ, τον δικό της αριθμό σελίδων. Κάποιες από αυτές, εκείνες που είναι αυτόνομες από άλλο έντυπο, συμπεριλαμβάνουν και κείμενα από την εσωτερική πολιτική της χώρας. Άλλοι εκδίδουν το διμηνιαίο αδελφάκι της «diplo» το «Manière de voir» σε περιοδικό, άλλοι σε βιβλίο, άλλοι εκδίδουν τους άτλαντες, άλλοι όχι. Ας σημειώσουμε ότι η τελευταία ειδική έκδοση στα ελληνικά είναι ένας επετειακός τόμος με τίτλο «20 χρόνια στα ελληνικά», που μπορείτε να τον κατεβάσετε από τον σύνδεσμο https://bit.ly/2slHuag.

Για το μέλλον, η «διεύρυνση» φαίνεται να έρχεται από τα ανατολικά της Ευρώπης, με νέες εκδόσεις να ετοιμάζονται στα αλβανικά και τα σερβικά.

ΥΓ.: Όλοι οι παρευρισκόμενοι μου ζήτησαν να μεταφέρω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την περσινή θερμή υποδοχή στην Αθήνα.

* Η Βάλια Καϊμάκη είναι η υπεύθυνη της έκδοσης της «Le Monde diplomatique» στα ελληνικά

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL