Με μια σειρά περίπλοκων «συνδυασμών» πιθανοτήτων, δυνητικών σεναρίων, ανοιχτών επιλογών και πολιτικών «προσφορών» σε σχέση με τον γόρδιο δεσμό του Brexit επανήλθε χθες η Βρετανίδα πρωθυπουργός παρουσιάζοντας, μόλις δύο μέρες πριν από τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών στη χώρα της, μια νέα συμβιβαστική εκδοχή της συμφωνίας αποχώρησης από την Ε.Ε. «Ζητώ από κάθε βουλευτή κάθε κόμματος να δεχθεί τον συμβιβασμό» τόνισε η Τερέζα Μέι στις δηλώσεις που έκανε στο Λονδίνο ενώπιον δημοσιογράφων.
Με την πρόβλεψη διεξαγωγής δεύτερου δημοψηφίσματος και την «προσφορά» μιας «προσωρινής» τελωνειακής ένωσης με την Ε.Ε. να κυριαρχούν ως οι πλέον διακριτές αλλαγές της τελευταίας εκδοχής του σχεδίου εξόδου, η Μέι ευελπιστεί ότι θα καταφέρει να αποσπάσει με αυτές την υποστήριξη των Εργατικών όταν το κείμενο θα έρθει προς ψήφιση στο Κοινοβούλιο, στις αρχές του άλλου μήνα, αδιαφορώντας, κατά τα φαινόμενα, για τους σκληρούς Brexiteers του κόμματός της, που ήδη έσπευσαν να το απορρίψουν δίχως δεύτερη κουβέντα.
Σε καμία περίπτωση πάντως η «μεθοδολογία» του Brexit δεν φαίνεται να απλοποιείται. Αντίθετα, γίνεται όλο και πιο περίπλοκη. Οι δηλώσεις της πρωθυπουργού δεν άφησαν καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Το παραδέχθηκε αφοπλιστικά κι η ίδια:
«Η κυβέρνηση θα συμπεριλάβει ως προαπαιτούμενο στο νομοσχέδιο της (νέας) συμφωνίας αποχώρησης το να αποφανθεί το Κοινοβούλιο κατά πόσον θα διεξαχθεί δεύτερο δημοψήφισμα (...) Αυτό πρέπει να γίνει πριν την ψηφοφορία για την επικύρωση της συμφωνίας. Εφόσον η Βουλή των Κοινοτήτων ψηφίσει υπέρ της διεξαγωγής νέου δημοψηφίσματος, θα απαιτήσει από την κυβέρνηση να προβλέψει ένα τέτοιο δημοψήφισμα -συμπεριλαμβανομένης της σχετικής νομοθεσίας- προκειμένου να επικυρωθεί η συμφωνία αποχώρησης».
Η πρωθυπουργός προσπάθησε να εξηγήσει τον γρίφο αυτό: «Έτσι, για εκείνους τους βουλευτές που θέλουν δεύτερο δημοψήφισμα για να επιβεβαιώσουν τη συμφωνία - χρειάζεται μια συμφωνία και, ως εκ τούτου, ένα νομοσχέδιο για τη συμφωνία αποχώρησης για να συμβεί αυτό. Οπότε αφήστε (το νομοσχέδιο) να έχει τη δεύτερη ανάγνωσή του κι έπειτα τοποθετηθείτε στο Κοινοβούλιο»...
Αν και αναγνώρισε τη «δύναμη των συναισθημάτων» γύρω από το ζήτημα του δευτέρου δημοψηφίσματος, η ίδια ξεκαθάρισε πως «δεν είναι μια οδός που οφείλουμε να ακολουθήσουμε».
Η πιο σημαντική και ουσιαστική διαφοροποίηση της τελευταίας «βερσιόν» του πλάνου για το Brexit αποκρυσταλλώνεται στην διατύπωση ότι «η συμφωνία αυτή δεν ορίζει την τελική σχέση της Βρετανίας με την Ε.Ε.». Κατά τα λεγόμενα της Μέι, ο σκοπός της είναι «να θέσει τα θεμέλια για τη ζωή έξω από την Ε.Ε.». Δηλαδή, στο μέλλον, η Βρετανία θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει το πώς θα εξελιχθεί η σχέση της με το ευρωπαϊκό μπλοκ. Ορισμένοι πιθανώς να θελήσουν μια στενότερη σχέση, άλλοι ίσως επιδιώξουν να απομακρυνθούν περισσότερο. Αυτές οι επιλογές θα είναι διαθέσιμες στις μελλοντικές κυβερνήσεις του Λονδίνου. Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι από αυτόν τον «σχεδιασμό» απουσιάζει εντελώς οποιαδήποτε αναφορά όχι μόνον στη στάση των Βρυξελλών αλλά και σ' εκείνη των άλλων «συστατικών» εθνοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου, ειδικά της Σκωτίας. Η μόνη σαφής πρόβλεψη σε σχέση με το ζήτημα αυτό εστιάζει σ’ εκείνο που «καίει» το Ουέστμινστερ, δηλαδή στην αποτροπή οποιασδήποτε πιθανής ντε φάκτο οικονομικής, τελωνειακής ή άλλης «αυτονόμησης» της Βόρειας Ιρλανδίας ύστερα από το Brexit. Έτσι, η πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι στο προτεινόμενο σχέδιό της θα ενσωματωθεί πρόβλεψη που θα υποχρεώνει νομικά την κυβέρνηση να αναζητήσει «εναλλακτικές διευθετήσεις» σε σχέση με το αποκαλούμενο ιρλανδικό backstop.
