Η νέα κυβέρνηση της Ανδαλουσίας που θα σχηματιστεί την επόμενη εβδομάδα στη Σεβίλη θα ξεπλύνει για πρώτη φορά στη μεταδικτατορική Ιστορία της χώρας τους πολιτικούς επιγόνους του Φράνκο επιτρέποντας την είσοδό τους στην τοπική κυβέρνηση της μεγαλύτερης Περιφέρειας της Ισπανίας. Η Ανδαλουσία υπήρξε επί 36 χρόνια φέουδο του Σοσιαλιστικού Κόμματος, από την εποχή του Φελίπε Γκονθάλεθ έως τη Σουζάνα Ντίαθ, η οποία αρνείται να εγκαταλείψει τα ηνία του κόμματος.
Στην Ανδαλουσία δεν έγιναν ακροδεξιοί και φασίστες σε μια νύχτα. Σημειώθηκε μια αναδιανομή των δεξιών ψήφων προς την ακροδεξιά, μια μεγάλη αιμορραγία των σοσιαλιστών και σημαντικές απώλειες της Αριστέρας, που προτίμησαν την αποχή αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα στον φασισμό.
Η νέα τοπική κυβέρνηση θα κάνει το ντεμπούτο της με μια κατά μέτωπο επίθεση στα δικαιώματα, προσφέροντας δύο μεγάλα δώρα, στον τομέα της ιδιωτικής εκπαίδευσης στην Καθολική Εκκλησία και στον τομέα της Υγείας στις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες και τις ιδιωτικές δομές Υγείας. Επίσης, με τη φορολογική μεταρρύθμιση και την πολιτική της για την κατοικία θα χαρίσει στους πλουσιότερους νέες διευκολύνσεις, ρίχνοντας το βάρος της πίεσης στα γνωστά υποζύγια.
Η δημοκρατική και προοδευτική κοινή γνώμη των λαών της Ισπανίας έχει εξεγερθεί, όπως και όλα τα δημοκρατικά και εθνικιστικά κόμματα, καθιστώντας ίσως πιο εύκολη την ψήφιση του προϋπολογισμού της κυβέρνησης του Πέδρο Σάντσεθ ακόμη και από τους εθνικιστές Καταλανούς που τροφοδότησαν στην πράξη την άνοδο του ισπανικού εθνικισμού και του Vox.
Οι Βρυξέλλες και το Παρίσι, όπως και τμήματα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, έστειλαν τα μηνύματά τους εναντίον της νομιμοποίησης των φασιστών στους θεσμούς, ενώ μικρές αντιδράσεις υπήρξαν και στο εσωτερικό του Λαϊκού Κόμματος, που φαίνεται ότι υιοθέτησε την ακροδεξιά πολιτική του Χοσέ Μαρία Αθνάρ.
Η συμφωνία Δεξιάς και φασιστών
Η τετρασέλιδη συμφωνία ανάμεσα στο Λαϊκό Κόμμα και το Vox ξεκινά με απόλυτη “πίστη στο Στέμμα και τη Μεγάλη Χάρτα”, δηλαδή το σύνταγμα, και τη διατήρηση της “ενότητας της Ισπανίας”, προσφέροντας μια εξαιρετικά αντιδραστική και εθνικιστική παραδρομή, που ανατρέχει στις χειρότερες ημέρες του ισπανικού εθνικισμού εναντίον των διεκδικήσεων των υπολοίπων λαών της Ισπανίας. Επίσης, προβλέπεται η κατάργηση όλων των θεσμών και οργανισμών της “παράλληλης αυτοδιοίκησης” και η κατάργηση της οικονομικής στήριξης σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δεν ανταποκρίνονται στη “δημόσια και κοινωνική χρησιμότητα” όπως την ερμηνεύει η τοπική κυβέρνηση ή με άλλα λόγια η κατάργηση της χρηματοδότησης συλλογικοτήτων που αφορούν κυρίως τα δικαιώματα διαφόρων ομάδων. Η Δεξιά και οι φασίστες συνυπέγραψαν επίσης περικοπές στην τοπική δημόσια ραδιοτηλεόραση καθώς και την “εγγύηση του δημοσίου συστήματος και την ιδεολογική ουδετερότητα” του φορέα.
Η συμφωνία πλήττει τη δημόσια Υγεία επιτρέποντας στους ασφαλισμένους να προσφεύγουν σε ιδιωτικές δομές Υγείας, ενώ προβλέπεται η καταπολέμηση του “τουρισμού στην Υγεία”. Επίσης, η νέα τοπική κυβέρνηση “θα συνεργαστεί με όλα τα μέσα στην πρόβλεψη του κινδύνου από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό”, ανοίγοντας προφανώς ένα κυνήγι μαγισσών στην τοπική κοινωνία.
Η επίθεση στα δικαιώματα των γυναικών είναι άμεση και αφορά με καλυμμένο τρόπο την προσπάθεια κατάργησης των εκτρώσεων, ενώ η ανάληψη από το Vox του νεοσύστατου “υπουργείου” Οικογένειας θα οδηγήσει σε πισωγυρίσματα δεκαετιών την κοινωνία της Ανδαλουσίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι η συμφωνία προβλέπει τη στήριξη των σχολείων που διαχωρίζονται σε αρρένων και θηλέων, τη στήριξη της ιδιωτικής εκπαίδευσης, όπως και την “αποφυγή της ιδεολογικής κατάρτισης των μαθητών”, επιτρέποντας στους γονείς να απαγορεύουν στα παιδιά τους να συμμετέχουν σε δραστηριότητες που δεν συμβαδίζουν με τις πεποιθήσεις τους. Τα δύο κόμματα θα προωθήσουν... το φλαμένκο και τη Μεγάλη Εβδομάδα ως εκφράσεις της λαϊκής κουλτούρας της Ανδαλουσίας.
Στο στόχαστρο του Λαϊκού Κόμματος και του Vox μπήκαν και οι “παράνομοι” μετανάστες, που θα βρουν κλειστά τα νοσοκομεία της Ανδαλουσίας, ενώ η αστυνομία θα εγγυηθεί την "τάξη”, τη “νομιμότητα” και τον “σεβασμό” της δυτικής κουλτούρας από τους μετανάστες. Το Vox ερμηνεύει μάλιστα τη συμφωνία ως αρχή για την απέλαση 52.000 μεταναστών.
Το Λαϊκό Κόμμα και το Vox συμφώνησαν να καταργήσουν τον Νόμο Δημοκρατικής Μνήμης, που ψηφίστηκε στην τοπική Βουλή το 2017 και έθεσε τις βάσεις για τη νομική αναγνώριση των θυμάτων του Εμφυλίου Πολέμου και της φασιστικής δικτατορίας που ακολούθησε. Ο νόμος αυτός θα αντικατασταθεί με έναν Νόμο της Ομόνοιας, που βάζει στο ίδιο επίπεδο τα θύματα της γενοκτονίας του Φράνκο με τους πραξικοπηματίες, τους δολοφόνους και τους βασανιστές τους.
Η συμφωνία προβλέπει μεταξύ άλλων την προώθηση των ταυρομαχιών ως “πηγή πλούτου και απασχόλησης” και τη αναφέρεται στη “σημασία” του κυνηγιού για την ισορροπία της πανίδας και του περιβάλλοντος.
Η αποχή έβγαλε τη μαύρη κυβέρνηση
Η νίκη των τριών δεξιών κομμάτων στην Ανδαλουσία σήμανε τον κώδωνα του συναγερμού για τους σοσιαλιστές και την Αριστερά που δεν κατάφεραν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών. Η Σουζάνα Ντίαθ είχε κρατηθεί στη θέση της χάρη στην υποστήριξη των Πολιτών αρνούμενη κάθε συνεργασία με την Αριστερά, η οποία με τη σειρά της, με επικεφαλής την Τερέζα Ροντρίγκεθ, που ανήκει στους τροτσκιστές Αντικαπιταλιστές του Podemos, δεν κουραζόταν να επαναλαμβάνει ότι το ενωτικό ψηφοδέλτιο της Αριστεράς “Εμπρός Ανδαλουσία!” δεν θα συνεργαστεί μετεκλογικά με τους σοσιαλιστές.
Εάν εξετάσουμε τα αποτελέσματα των εκλογών, θα δούμε ότι, παρά την αύξηση της αποχής κατά 5,9% σε σχέση με τις Περιφερειακές του 2015, τα τρία δεξιά κόμματα που θα σχηματίσουν τη νέα τοπική κυβέρνηση κέρδισαν συνολικά μόλις 100.000 ψήφους παραπάνω, φτάνοντας στα 1,8 εκατομμύρια στις 2 Δεκεμβρίου έναντι 1,7 εκατ. που είχαν πάρει το 2015. Αντίθετα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, που παραμένει πρώτο με 27,9% (από το 35,42%), έχασε 400.000 ψήφους, λαμβάνοντας λίγο παραπάνω από 1 εκατομμύριο από τα 1,4 εκατ. του 2015. Η ενωτική Αριστερά έχασε 230.000 ψήφους λαμβάνοντας μόλις 584.000, από τις 813.000 που είχαν πάρει το 2015 το Podemos και η Ενωμένη Αριστερά.
Με πιο απλά λόγια, στην Ανδαλουσία δεν είχαμε μια μαζική μετατόπιση των ψηφοφόρων από τα προοδευτικά και αριστερά σχήματα προς τη Δεξιά και την Ακροδεξιά, αλλά μια μαζική φυγή 300.000 ψηφοφόρων του Λαϊκού Κόμματος και 70.000 των Πολιτών προς τους φασίστες του Vox. Για τον λόγο αυτό, τα τρία δεξιά και ακροδεξιά κόμματα στο πρώτο πράγμα που συμφώνησαν ήταν να αποφευχθούν επαναληπτικές εκλογές που θα κινητοποιούσαν τους δημοκρατικούς πολίτες να επιστρέψουν στις κάλπες.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο μετριοπαθής προοδευτικός και δημοκρατικός κόσμος, αηδιασμένος από τη Σουζάνα Ντίαθ, προτίμησε κατά πλείστον την αποχή και σε αυτό τον ακολούθησε για διαφορετικούς λόγους και ένα τμήμα των αριστερών ψηφοφόρων, που απείχαν θεωρώντας την ψήφο τους άχρηστη για τη διαμόρφωση πολιτικών συμμαχιών προς τα αριστερά. Προς το παρόν, η Ντίαθ και η Ροντρίγκεθ δηλώνουν ότι θα παραμείνουν για να ηγηθούν της αντιπολίτευσης στη νέα φασιστοειδή τοπική κυβέρνηση. Αλλά οι τραγικές ευθύνες της πρώτης και τα λάθη τακτικής της δεύτερης οδήγησαν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις στην Ανδαλουσία και σε εθνικό επίπεδο.
Η άνοδος του Vox, από το 0,45 και τις 18.000 ψήφους του 2015, στο 11% και στις 395.000 ψήφους τον Δεκέμβριο στην Ανδαλουσία φαίνεται ότι αλλάζει το πολιτικό σενάριο σε ολόκληρη την Ισπανία, αφού σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Ιανουαρίου της Ceòeste-Tel το Vox έφτασε σε εθνικό επίπεδο στο 8,1%, με το οποίο θα μπορεί να εκλέξει από 15 έως 18 βουλευτές, κερδίζοντας από το Λαϊκό Κόμμα πάνω από 1,5 εκατομμύρια ψηφοφόρους. Ακόμη χειρότερα, η συμμαχία των τριών δεξιών κομμάτων θα έφτανε στο 51,1%, με τους σοσιαλιστές και το Unidos Podemos να σταματούν στο 40,2%. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα με 24,1% θα ερχόταν πρώτο, σε μικρή απόσταση από το 23,8% του Λαϊκού Κόμματος, ενώ οι Πολίτες θα έφταναν στο 19,6%. Το Unidos Podemos και τα συνεργαζόμενα ψηφοδέλτια θα υποχωρούσαν στο 16,1% και τα υπόλοιπα κόμματα θα περιορίζονταν στο 8,3%.
