Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι "οι Τούρκοι δεν θα σφάξουν τους Κούρδους" δήλωσε τις προάλλες ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο. Τα αμερικανικά στρατεύματα δεν θα αποσυρθούν από τη Συρία αν δεν υπάρξουν "σαφείς εγγυήσεις" από την Τουρκία ότι δεν θα επιτεθεί στους Κούρδους μαχητές, συμμάχους της Ουάσιγκτον, διαβεβαίωσε την Κυριακή από το Ισραήλ ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον, εξηγώντας πως θα χρειαστεί χρόνος για να υλοποιηθεί η σχετική απόφαση του Προέδρου Τραμπ.
Οι οργισμένες δημόσιες αποδοκιμασίες από την Άγκυρα συνεχίζονταν μέχρι το απόγευμα χθες, λίγο πριν φτάσει στην Τουρκία ο Μπόλτον, συνοδευόμενος από τον Αμερικανό επιτελάρχη Ντάνφορντ, για το μεγάλο παζάρι με τον Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και το επιτελείο του.
Η Τουρκία δεν στοχοποιεί τους Κούρδους, κάθε τέτοιος ισχυρισμός είναι παράλογος, απάντησε ο σύμβουλος του Προέδρου Ερντογάν Ιμπραχίμ Καλίν. "Ο τουρκικός στρατός δεν πολεμά τους Κούρδους αδελφούς με τους οποίους μοιράζεται τη γεωγραφία και το ψωμί επί αιώνες" ισχυρίστηκε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ. Με την εξαίρεση -αλίμονο- των "τρομοκρατών" του PKK, YPG και άλλων κουρδικών οργανώσεων που διεκδικούν ανεξαρτησία και βρίσκονται αντιμέτωποι με τις τουρκικές δυνάμεις εισβολής και κατοχής στη βόρεια Συρία.
Πώς είναι δυνατόν οι Αμερικανοί να συμμαχούν με "τρομοκράτες", ρωτούν υποκριτικά στην Άγκυρα εκείνοι που παρενέβησαν στο συριακό εμφύλιο, υποστήριξαν (και υποστηρίζουν) εξτρεμιστικές ισλαμιστικές οργανώσεις με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ και την "εξουδετέρωση" των Κούρδων της Συρίας. Εξίσου υποκριτικά όμως ανησυχούν για την τύχη των Κούρδων Αμερικανοί πολιτικοί και στρατηγοί, αραβικά καθεστώτα καθώς και το Ισραήλ, που περισσότερο ενδιαφέρονται να καλυφθεί το "κενό ασφαλείας" που θα σηματοδοτούσε μια αμερικανική αποχώρηση απέναντι στην αύξηση της ιρανικής επιρροής από την Τεχεράνη μέχρι τις ακτές της Μεσογείου.
Σύμφωνα με αμερικανικά και τουρκικά δημοσιεύματα, ο μουσαφίρης έχει στις βαλίτσες του ένα νέο σχέδιο "μπακλαβαδοποίησης" της Συρίας, εν προκειμένω της βόρειας, δηλαδή το κομμάτιασμα της περιοχής σε ζώνες όπου θα μπορεί να παρέμβει η Τουρκία και σε ζώνες με "μεγάλο κουρδικό πληθυσμό" όπου δεν θα μπορεί να βάλει πόδι ο τουρκικός στρατός. Το σχέδιο προβλέπει ότι οι Αμερικανοί θα διατηρήσουν την αεροπορική "επίβλεψη", ίσως και μια μικρή παρουσία στο έδαφος, ενώ θα μπορούν να επέμβουν με τις δυνάμεις τους από το γειτονικό Ιράκ ανά πάσα στιγμή. Υπάρχουν βέβαια διάφορες παραλλαγές (και επιθυμίες). Για παράδειγμα, να αναπτυχθούν επίσης στρατεύματα από την Αίγυπτο ή τη Σαουδική Αραβία, να αναλάβει η Άγκυρα επικεφαλής του αγώνα κατά του ISIS (με το αζημίωτο φυσικά) κ.λπ.
Αυτά και άλλα λογικά / παράλογα σενάρια θα συζητήσει στην Άγκυρα ο Αμερικανός μουσαφίρης, που συμφωνεί με τον καθ' όλα συνετό Πρόεδρο της Τουρκίας τουλάχιστον σε ένα βασικό σημείο: να μην υπαχθούν οι κουρδικές περιοχές στη ζώνη επιρροής των συμμάχων του Άσαντ (Ρωσίας και Ιράν) και να ενταφιαστεί πάλι το όνειρο της κουρδικής ανεξαρτησίας.
