Η χώρα του Ντόναλντ Τραμπ αποχώρησε πέρυσι τον Δεκέμβριο από τις συνομιλίες για το σύμφωνο. Ο ίδιος ο Αμερικανός Πρόεδρος, από το βήμα του ΟΗΕ τον περασμένο Σεπτέμβριο, απέρριψε το «δόγμα της παγκοσμιοποίησης» και περιέγραψε την «ανεξέλεγκτη μετανάστευση» ως απειλή για την εθνική κυριαρχία των ΗΠΑ.
Ο Τραμπ αναφέρθηκε με τα πιο μελανά χρώματα στις συμμορίες που διακινούν παράνομα ανθρώπους και ναρκωτικά κάνοντας λόγο για έναν «φαύλο κύκλο εγκλήματος, βίας και φτώχειας», που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την ενίσχυση των εθνικών συνόρων.
Επιβεβαιώνοντας ακόμη μια φορά το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική» ο Τραμπ απέρριψε οποιαδήποτε αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος από ένα όργανο που δεν λογοδοτεί στους Αμερικανούς πολίτες.
Ένα χρόνο μετά, η κυβέρνηση Τραμπ με ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα επιχείρησε να πείσει τους Αμερικανούς ότι η υπερδύναμη απειλείται από ένα καραβάνι μεταναστών που πλησιάζει τα σύνορά της από το Μεξικό, προκειμένου να αποφύγει την ήττα στις ενδιάμεσες εκλογές του Κογκρέσου. Βέβαια οι φτωχοί από την κεντρική Αμερική δεν έχουν καμιά σχέση με τους ένδοξους προγόνους του Τραμπ και των άλλων στυλοβατών ενός διχασμένου «αμερικανικού έθνους» που ακόμα αναζητεί ταυτότητα.
Θα περίμενε κανείς ότι μια χώρα που χτίστηκε από μετανάστες θα ήταν από τις πρώτες που θα έλεγαν ναι στο σύμφωνο. Ωστόσο η Δεξιά που κυβερνά την Αυστραλία από το 2013 εφαρμόζει μια σκληρή πολιτική απέναντι στους παράτυπους μετανάστες, που περιλαμβάνει τον εγκλεισμό χιλιάδων Ασιατών σε καταυλισμούς - φυλακές στα νησιά Μάνους και Ναούρου, αδιαφορώντας για το «κατηγορώ» του ΟΗΕ και ανθρωπιστικών οργανώσεων.
Ο πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον ξεκαθάρισε αυτή την εβδομάδα ότι θεωρεί το σύμφωνο ως μια απειλή, γιατί «δεν κάνει επαρκή διάκριση ανάμεσα σε εκείνους που μπαίνουν παράνομα και σε εκείνους που έρχονται στην Αυστραλία με τον σωστό τρόπο».
Με μια λακωνική δήλωση ο πρωθυπουργός Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται να υπογράψει το σύμφωνο και ότι το Ισραήλ "παραμένει προσηλωμένο στη φύλαξη των συνόρων του απέναντι στους "παράνομους μετανάστες, όπως έκανε και όπως θα συνεχίσει να το κάνει".
Ήταν ακόμα ένα σοκ για πολλούς πολίτες του εβραϊκού κράτους και για την εβραϊκή διασπορά, για έναν λαό που έχει υποστεί άπειρα δεινά και ρατσιστικές διώξεις με αποκορύφωμα το ναζιστικό Ολοκαύτωμα. Όχι όμως για τους υποστηρικτές του Νετανιάχου, που είχαν ήδη επικροτήσει τις ομαδικές απελάσεις καθώς και τη δημιουργία στρατοπέδων στην έρημο, κοντά στα νότια σύνορα, για τον εγκλεισμό παράτυπων μεταναστών μέχρι την... εθελοντική αναχώρησή τους από το Ισραήλ.
Προφανώς δεν αποτελεί έκπληξη το ότι οι ξενοφοβικές κυβερνήσεις της Πολωνίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχίας, της Κροατίας και της Εσθονίας απορρίπτουν το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση. Οι περισσότερες από αυτές απέρριψαν τις ευρωπαϊκές ποσοστώσεις στη φιλοξενία προσφύγων, έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο κλείσιμο του λεγόμενου βαλκανικού διαδρόμου για τους πρόσφυγες το 2015 και συναγωνίζονται στην ξενοφοβική ρητορική προκειμένου να συντηρήσουν ή να διευρύνουν την εκλογική τους απήχηση.
Στον χορό μπήκε πρόσφατα και η κυβέρνηση της Βουλγαρίας, όπου η Δεξιά συγκυβερνά με τους Ενωμένους Πατριώτες, μια συμμαχία ακροδεξιών και νεοφασιστικών κομμάτων. Στη Σόφια η κυβερνητική συνοχή δεν απειλήθηκε από διαφωνίες για το σύμφωνο, αλλά από την παραίτηση από την αντιπροεδρία του Βαλέρι Σιμεόνοφ, ενός εκ των ακροδεξιών ηγετών, εξαιτίας των απαράδεκτων χαρακτηρισμών που χρησιμοποίησε για τους συγγενείς των παιδιών με αναπηρία.
Η συγκυβέρνηση της Δεξιάς με την Ακροδεξιά έτσι κι αλλιώς δεν αποτελούσε καλό οιωνό για την υιοθέτηση του συμφώνου, αλλά η Βιέννη, που ασκεί το τρέχον εξάμηνο την ευρωπαϊκή προεδρία, δεν κράτησε ούτε τους τύπους. Ο καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς ξεκαθάρισε ότι η Αυστρία αντιμετωπίζει «εξαιρετικά αρνητικά» ορισμένα σημεία της συμφωνίας, ειδικά εκείνα που «αναμειγνύουν το αίτημα για παροχή ασύλου με τη μετανάστευση σε αναζήτηση εργασίας».
Σημειώνεται ότι σχεδόν ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες πέρασαν από την Αυστρία κατά την κρίση του 2015, αλλά εκείνοι που εγκαταστάθηκαν στη χώρα δεν αντιστοιχούν ούτε στο 1% του πληθυσμού της χώρας.
Αυτές τις μέρες η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ έκανε μια ασυνήθιστα παθιασμένη ομιλία στο γερμανικό Κοινοβούλιο. Καλώντας τους βουλευτές να στηρίξουν το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση, καθώς «είναι η σωστή προσπάθεια απάντησης, προκειμένου να λύσουμε παγκόσμια προβλήματα διεθνώς, αλλά και μεταξύ μας». Και τους ξεκαθάρισε ότι “το να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να τα καταφέρει όλα μόνος και ότι πρέπει να σκέφτεται μόνο τον εαυτό του είναι καθαρός εθνικισμός”.
Τη στήριξη της πλειοψηφίας η Μέρκελ θα την έχει, ωστόσο βρίσκει απέναντί της όχι μόνο την ακροδεξιά ξενοφοβική Εναλλακτική για τη Γερμανία, αλλά βουλευτές από το δικό της κόμμα. Μάλιστα, στην προεκλογική εκστρατεία για τη διαδοχή της στην προεδρία του κόμματός της το σύμφωνο αναδεικνύεται σε ένα πολύ σημαντικό πεδίο αντιπαράθεσης.
Αυτός που έχει τις λιγότερες πιθανότητες να τη διαδεχθεί, ο Γενς Σπαν, στην προσπάθειά του να κερδίσει μερικούς πόντους κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για “κάποια προβληματικά” σημεία του συμφώνου και θέλει να το κάνει θέμα συζήτησης στο συνέδριο του κόμματος που θα εκλέξει τον πρόεδρο.
Η παραδοσιακή ελβετική ουδετερότητα δεν φτάνει μέχρι το μεταναστευτικό. Η κυβέρνηση της Βέρνης είχε ανακοινώσει στις 10 Οκτωβρίου ότι θα προσυπογράψει το σύμφωνο γιατί έτσι κι αλλιώς εφαρμόζει τις αρχές του, αλλά έκανε πίσω μετά από έντονες αντιδράσεις στη Βουλή.
Αλλά την περασμένη Τετάρτη το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο αποφάσισε να μην στείλει αντιπροσωπεία στη διακυβερνητική σύνοδο του Μαρόκου και επιφυλάχθηκε να αποφασίσει επί του θέματος όταν ολοκληρωθεί η σχετική συζήτηση στη Βουλή που απαιτεί να έχει τον τελευταίο λόγο στην υιοθέτηση ή μη της συμφωνίας.
Σε σύγκρουση που απειλεί τη συνοχή του κυβερνητικού συνασπισμού εξελίχθηκε η απόφαση για την υπογραφή ή μη του συμφώνου από την κυβέρνηση των Βρυξελλών. Οι Φλαμανδοί εθνικιστές εταίροι του φιλελεύθερου πρωθυπουργού Ζαν Μισέλ έβαλαν βέτο απειλώντας ακόμα και με πτώση της κυβέρνησης. Σύμφωνα με τον βελγικό Τύπο ο πρωθυπουργός σχεδιάζει να φέρει το θέμα στη Βουλή και να ζητήσει ευρύτερη συναίνεση προκειμένου να αποφευχθεί μια πολιτική κρίση.
Προεκλογικά ο Ζαΐρ Μπολσονάρο έκανε λόγο για "ανθρώπινα σκουπίδια" που κατέκλυσαν την Ευρώπη, αλλά υποσχέθηκε άσυλο στους Κουβανούς που ξεφεύγουν από την "κομμουνιστική δικτατορία". Μετά τη νίκη του ο ακροδεξιός απόστρατος λοχαγός και θαυμαστής του Τραμπ δεν άφησε αμφιβολία για τις προθέσεις στο μεταναστευτικό δηλώνοντας ότι θα αλλάξει το νόμο των προκατόχων του γιατί "έκανε τη Βραζιλία μια χώρα χωρίς σύνορα".
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την αδιάκριτη είσοδο όλων εκείνων που έρχονται εδώ, μόνο και μόνο επειδή ήθελαν να έρθουν, είπε ο Μπολσονάρο που ετοιμάζεται να αναλάβει τα προεδρικά καθήκοντα με τον ερχομό του νέου έτους.
Διαβάστε επίσης
