Live τώρα    
25°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
23.2°C25.8°C
2 BF 33%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.4°C26.8°C
2 BF 33%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
20.0°C24.8°C
2 BF 49%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.0°C
2 BF 69%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
25 °C
24.0°C24.9°C
2 BF 33%
Ούρι Αβνέρι: / Ο ειρηνοποιός...
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ούρι Αβνέρι: / Ο ειρηνοποιός...

Ο Ούρι Αβνέρι με τον Γιάσερ Αραφάτ τον Ιανουάριο του 2002

Του Μιχάλη Τρίκκα

Αν κάτι χαρακτήριζε τον Ούρι Αβνέρι ήταν η άρνησή του να υποταχθεί στον κυνισμό και την παραίτηση. Παρέμενε αθεράπευτα αισιόδοξος. Την πρώτη φορά που τον συναντήσαμε στην πόλη της Ραμάλα στα τέλη της δεκαετίας του 1990 χαρακτήρισε μια κοινή διαδήλωση Ισραηλινών και Παλαιστινίων ως "την αρχή του τέλους για την ισραηλινή κατοχή".

Ο Ισραηλινός ακτιβιστής, συγγραφέας και δημοσιογράφος δεν πρόλαβε τελικά να δει το τέλος της κατοχής. Πέθανε χθες λίγες μέρες πριν συμπληρώσει το 95ο έτος της ηλικίας του. Το Ισραήλ έχασε έτσι τον σημαντικότερο ίσως ειρηνιστή του και οι Παλαιστίνιοι έναν από τους μεγαλύτερους φίλους τους.

"Οπτιμιστής" ήταν ο τίτλος που είχε επιλέξει για την αυτοβιογραφία του. Επειδή ακόμη και στους πιο σκοτεινούς καιρούς ο Αβνέρι δεν έχανε ποτέ την ελπίδα του, τη βαθιά πίστη του στη δυνατότητα των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών να συνυπάρξουν κάποτε ειρηνικά. Και δεν ήταν μια αισιοδοξία που πήγαζε από άγνοια, αφού ήταν μέλος της γενιάς που πολέμησε για την οικοδόμηση του κράτους του Ισραήλ.

Αντίθετα όμως με άλλους εκπροσώπους αυτής της γενιάς εκείνος δεν ξέχασε ποτέ τα θύματα του "πολέμου της ανεξαρτησίας". Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν ακόμη ο όρος "λύση των δύο κρατών" δεν είχε κάνει την εμφάνισή του στη διπλωματική ορολογία, ο Αβνέρι μιλούσε ανοιχτά για την ανάγκη δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ.

Δεν έπαψε ποτέ να το υποστηρίζει. Στα βιβλία του, κατά την εννιάχρονη παρουσία του στην Κνεσέτ, ως ιδρυτής της ειρηνιστικής οργάνωσης Gush Shalom και στο πλευρό του Γιάσερ Αραφάτ, τον οποίο αποκαλούσε προσωπικό του φίλο. Ήταν άλλωστε ο πρώτος Ισραηλινός δημοσιογράφος που πέρασε στην πολιορκημένη Βυρητό και συναντήθηκε μαζί του το 1982.

Ήταν όμως φίλος ολόκληρου του παλαιστινιακού λαού, αφού, πέρα από την αισιοδοξία του, εκείνο που πραγματικά τον ξεχώριζε ήταν ο βαθύς ανθρωπισμός του. Αυτή η σπάνια δυνατότητα να βλέπει με τα μάτια των "άλλων" και να συναισθάνεται τον πόνο και την αγωνία τους. Αντί για επίλογο, καταγράφουμε την απάντησή του σε μια συνέντευξη που του πήρε ο Ρόμπερτ Φισκ. Την απάντηση στο ερώτημα πώς μπορούν άνθρωποι που έχουν υποφέρει τόσο να επιτρέπουν αγριότητες όπως οι σφαγές στη Σάμπρα και τη Σατίλα.

"Θα ήταν ωραίο να πιστεύαμε ότι οι άνθρωποι που έχουν υποφέρει έχουν εξαγνιστεί από τα βάσανά τους. Στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο. Γίνονται χειρότεροι. Είναι κάτι που διαφθείρει. Υπάρχει κάτι σε αυτό που δημιουργεί ένα είδος εγωισμού. Ο Χέρτσοκ μίλησε στο στρατόπεδο Μπέργκεν Μπέλσεν, αλλά μίλησε μόνο για τους Εβραίους. Πώς μπόρεσε να εξαιρέσει όλους τους άλλους -τους πολλούς άλλους- που υπέφεραν εκεί;

Όταν πονούν, οι άρρωστοι μπορούν να σκεφτούν μόνο τον εαυτό τους. Και όταν τόσο τερατώδη πράγματα συμβαίνουν στον λαό σου, αισθάνεσαι ότι τίποτε δεν συγκρίνεται με αυτό. Έχεις πια ένα ηθικό 'πληρεξούσιο', μια άδεια να κάνεις ό,τι θέλεις. Είναι ένα είδος ηθικής ασυλίας που είναι ιδιαίτερα αισθητή στο Ισραήλ. Όλοι είναι πεπεισμένοι ότι ο στρατός μας είναι πιο ανθρωπιστικός από τους υπόλοιπους. 'Η ένοπλη αγνότητα' ήταν το σύνθημα της (ένοπλης σιωνιστικής οργάνωσης) Χαγκάνα το 1948. Όμως δεν ήταν ποτέ έτσι".

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL