Η ήττα του Δημοκρατικού Κόμματος στον δεύτερο γύρο των μερικών δημοτικών εκλογών της Κυριακής άνοιξε τον ασκό του Αιόλου σε ένα κόμμα που θέλει να θεωρείται ο αποκλειστικός κληρονόμος της ιστορικής ιταλικής Αριστεράς, από την παράδοση του ιταλικού Κ.Κ. και των μετεξελίξεών του έως τους διασωθέντες από το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Κράξι και τμήματα του προοδευτικού καθολικισμού.
“Χάνουμε ακόμη και όταν δεν είμαι εγώ στην ηγεσία” τόνισε με την αλαζονεία που τον διακρίνει ο Ματέο Ρέντζι, ενώ ο πατέρας της Κεντροαριστεράς και της Ελιάς και πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι έβαλε στην πράξη την ταφόπετρα στην εμπειρία του Δημοκρατικού Κόμματος υποστηρίζοντας την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου πολιτικού σχηματισμού και εκτιμώντας πως “είναι αναγκαίο να πάμε πέρα από το κόμμα”.
Την Κυριακή που πέρασε διαγράφηκε από τον πολιτικό χάρτη η “κόκκινη” Ιταλία, ή ότι καλύτερο είχε απομείνει από αυτήν εδώ και τουλάχιστον μισό αιώνα, αφού οι ρατσιστές της Λέγκας και οι δεξιοί σύμμαχοί της κατάφεραν να κερδίσουν, σε ελάχιστες περιπτώσεις με τη βοήθεια του Κ5Α, πόλεις του σκληρού πυρήνα της Αριστεράς στην Τοσκάνη, όπως η Πίζα, η Σιένα και η Μάσα, ή την παλιά εργατούπολη της χαλυβουργίας στο Τέρνι, ανάμεσα στη Ρώμη και την Περούτζια. Στην Ίμολα έξω από την Μπολόνια το Κ5Α κατάφερε να διώξει από τον δήμο το Δ.Κ.
Το Δημοκρατικό Κόμμα κινδυνεύει από τον ίδιο τον εαυτό του να οδηγηθεί σε ένα συνέδριο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, όπου θα κριθεί και η ηγεσία του νέου “προσωρινού” γραμματέα Μαρτίνα.
Ο πρόεδρος της τοπικής κυβέρνησης του Λάτσιο Τζινγκαρέτι εκτιμά πως η ανοικοδόμηση του Δ.Κ. πρέπει να ξεκινήσει από τη συμμαχία των προοδευτικών δημοτικών και περιφερειακών αρχών και τους συλλόγους - κοινωνία των πολιτών και ότι το αντίπαλο δέος στον Σαλβίνι θα μπορέσει να το οικοδομήσει ο Τζεντιλόνι, παραβλέποντας ότι ο Ρέντζι κατάφερε να πλήξει και την αξιοπιστία του Τζεντιλόνι, ο οποίος ακολούθησε στην πράξη την πολιτική που του υπέδειξε ο προκάτοχός του.
