Το φετινό καλοκαίρι μπορεί να είναι πιο ζεστό από το κανονικό σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης και ειδικά στη λεκάνη της Μεσογείου, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Γαλλικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας. Η Ελλάδα περιλαμβάνεται στη θερμή ζώνη που ξεκινά από τη νότια Γαλλία, περνά από την Ιταλία, το Αιγαίο και φτάνει μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα.
Στη νοτιοανατολική Ευρώπη η Météo-France προβλέπει "ένα πιο ζεστό σενάριο" και λιγότερες βροχοπτώσεις από το κανονικό, εξαιτίας της πιθανότητας επιμονής ενός ισχυρού αντικυκλώνα, σύμφωνα με την καλοκαιρινή πρόβλεψη (από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο). Στις ακτές του Ατλαντικού, η επίδραση του ωκεανού, που είναι ακόμη ασυνήθιστα ψυχρός, θα είναι αισθητή.
Ένδειξη της κλιματικής απορρύθμισης αποτελεί το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες σημειώνεται αύξηση των μέσων θερμοκρασιών, όπως στο Ιλ-ντε-Φρανς, όπου τα πέντε πιο ζεστά έτη των τελευταίων 50 χρόνων παρατηρήθηκαν τον 21ο αιώνα: το 2011, 2014, 2015, 2017 και 2003, σημειώνει η Météo-France. Από άποψη εποχής, το καλοκαίρι είναι η εποχή με τη μεγαλύτερη υπερθέρμανση (περίπου 0,4 βαθμού Κελσίου τη δεκαετία), και ακολουθεί η άνοιξη (0,3 βαθμού τη δεκαετία). Το φθινόπωρο και τον χειμώνα η τάση είναι επίσης προς τα πάνω.
Τα πέντε πιο δροσερά καλοκαίρια παρατηρήθηκαν πριν από το 1980. Ωστόσο, για να βρούμε τον πιο κρύο χειμώνα πρέπει να ανατρέξουμε στο 1962-63. Οι δέκα πιο ήπιοι χειμώνες στη Γαλλία παρατηρήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980 (με εξαίρεση το 1974), με ρεκόρ ήπιου χειμώνα να έχουν καταγραφεί το 2006-2007 και το 2015-2016. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος ο ετήσιος αριθμός ψυχρών ημερών μειώνεται: λιγότερες από 3 έως 4 ημέρες τη δεκαετία από το 1959.
Οι προβολές δείχνουν υπερθέρμανση τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του 2050, καθώς τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα παραμείνουν για πολύ στην ατμόσφαιρα. Η συνέχεια θα εξαρτηθεί από τις ενέργειες που θα γίνουν για να μειωθούν.
Πρώιμο κύμα καύσωνα τον Ιούνιο του 2017, κύμα καθυστερημένης ζέστης το καλοκαίρι του 2016... Τέτοια «αξιοσημείωτα φαινόμενα» από τώρα και μέχρι το τέλος του αιώνα θα μπορούσαν να είναι πιο συχνά, αλλά επίσης πολύ πιο έντονα και πιο μεγάλα σε διάρκεια στο Παρίσι και στο Ιλ-ντε-Φρανς, προβλέπει η Météo-France. Σύμφωνα με μια ανάλυση με βάση προσομοιώσεις (πρόγραμμα Extremoscope), τα δύο καθυστερημένα κύματα (ζέστης) το 2016 θα είχαν «εξαιρετικά μικρή» πιθανότητα να σημειωθούν στις κλιματικές συνθήκες της περιόδου 1971-2000, ενώ με ορίζοντα το 2030, και ακόμη περισσότερο το 2050, οι θερμοκρασίες αυτές θα είναι «συχνές».
