“Εγώ δεν κάθομαι δίπλα σε έναν ναζί”. Τα λόγια αυτά φέρεται να είπε ο επικεφαλής της ανυπότακτης Γαλλίας Ζαν Λικ Μελανσόν στον Μανουέλ Βαλς, πρώην πρωθυπουργό. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο ανδρών βρίσκονται στο ναδίρ. Και η φράση αυτή αποτελεί άλλο ένα κεφάλαιο στη διάσταση των δύο, που ήσαν κάποτε σύντροφοι στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο Μελανσόν πριν από λίγες ημέρες παραιτήθηκε από την κοινοβουλευτική επιτροπή για τη Νέα Καληδονία, όπου προεδρεύει ο Βαλς. Και η αποκαλυπτική εφημερίδα "Κανάρ Ανσενέ" έφερε στη δημοσιότητα το νέο “επεισόδιο”.
Στο πλαίσιο της Επιτροπής Νόμων της Βουλής, στις 3 Οκτωβρίου, ο Μελανσόν αρνήθηκε να καθίσει δίπλα στον πρώην πρωθυπουργό, επί προεδρίας Ολάντ. Το περιστατικό διηγήθηκε στην εφημερίδα ο συνάδελφος του Βαλς, βουλευτής Νταβίντ Χαμπίμπ, ο οποίος μετέφερε και την απάντηση του Βαλς: “Μα είσαι εντελώς τρελός, ηρέμησε!” Χρειάστηκε η προσέλευση και των υπολοίπων βουλευτών της Επιτροπής προκειμένου να μπει τέλος στο επεισόδιο.
Σε επιστολή του προς τον πρόεδρο της Βουλής Φρανσουά ντε Ριγκί, ο Μελανσόν καταγγέλλει την “εγγύτητα” (του Βαλς) με “εθνικιστικές θέσεις της Ακροδεξιάς και με τους ηγέτες της ισραηλινής Ακροδεξιάς”. Ο πρόεδρος χαρακτήρισε τις φράσεις αυτές “απεχθείς και προσβλητικές”. Ωστόσο ο Μελανσόν αρνείται, μέσω Τουίτερ, ότι είπε τη λέξη “ναζί”.
“Δεν το είπα ούτε και πιστεύω ότι ο Βαλς είναι ναζί, βρίσκεται σε ελεύθερη πολιτική πτώση”. Λίγο νωρίτερα, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, ο πρώην πρωθυπουργός επιβεβαίωνε το επεισόδιο, χωρίς ωστόσο να είναι σαφές αν άκουσε ή όχι τη λέξη “ναζί”.
Η περίπτωση της οξύτατης αντιδικίας, που κρατάει χρόνια, των δύο ανδρών, πρώην συντρόφων, με τις ανταλλαγές ύβρεων, ακόμη και για τα δεδομένα της γαλλικής πολιτικής σκηνής, ξεχωρίζει. Πολλώ δε μάλλον, που συνυπήρξαν στο Σ.Κ. της περιόδου του Μιτεράν.
Υπήρχε αμοιβαίος σεβασμός, ποτέ δεν υπήρξε ίχνος σκιάς μεταξύ τους ούτε τότε ούτε αργότερα, κατά τη διακυβέρνηση Ζοσπέν. Μετά από την παταγώδη αποτυχία του τελευταίου στις προεδρικές εκλογές του 2002, οι δυο τους θα πάρουν αντίθετους δρόμους.
Οι σχέσεις τους θα γίνουν συγκρουσιακές από το 2011, ενώ είχε προηγηθεί περίοδος ταύτισής τους κατά του ακραίου Ισλάμ. Ο Μελανσόν ήταν ηγετικό στέλεχος του Μετώπου της Αριστεράς και ο Βαλς δήμαρχος και βουλευτής. Αντικείμενο της διαφωνίας τους, η υποψηφιότητα του Ντομινίκ Στρος Καν ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2012. Ο Βαλς είναι υπέρ του τότε διευθυντή του ΔΝΤ, ενώ ο Μελανσόν θεωρεί ότι στον Διεθνή Οργανισμό εφάρμοσε “πολιτικές χειρότερες από ό,τι ο Σαρκοζί”. Δύο χρόνια αργότερα, σε συνέντευξή του ο Μελανσόν στρέφεται κατά του τότε υπουργού Εσωτερικών Βαλς, κατηγορώντας τον ότι έχει “μολυνθεί” από τις ιδέες της Λεπέν. Αιτία του ξεσπάσματος του Μελανσόν το γεγονός ότι ο Βαλς τάχθηκε κατά της μαντήλας στα πανεπιστήμια.
Κάποιος πάντως που γνωρίζει καλά και τους δύο, ο πρώην γραμματέας του Σ.Κ. Ζαν Κριστόφ Καμπαντελίς, αφού απέρριψε ως “παραληρήματα” τις κατηγορίες περί ταύτισης με την Ακροδεξιά του Μελανσόν εις βάρος του Βαλς, είπε ότι “δεν έχει νόημα να χαρακτηρίζει ο Βαλς τον Μελανσόν ισλαμο-αριστεριστή. Ο Μελανσόν δεν είναι ισλαμο-αριστεριστής αλλά στο κίνημά του υπάρχουν άτομα που δεν έχουν σαφείς θέσεις και ο ίδιος πρέπει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση”.
Πάντως τα τελευταία αυτά επεισόδια είναι ενδεικτικά της κρίσης που περνάει σήμερα η γαλλική Αριστερά, που έχει εισέλθει για τα καλά σε περίοδο εσωστρέφειας...
