Εντεινόμενη κατάσταση κοινωνικού, πολιτικού, οικονομικού βρασμού βλέπουμε σε συνέχειες σε πολλές χώρες της Ε.Ε. Σαράντα και πάνω νύχτες κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων γνώρισε η διπλανή μας Βουλγαρία, που παρά τις πρόσφατες πρόωρες εκλογές, που ανέτρεψαν την κυβέρνηση του Μπόικο Μπορίσοφ, συνεχίζει να αντιμετωπίζει βαθιά κοινωνική, οικονομική, πολιτική κρίση.
Όταν είχαν αρχίσει οι μεγάλες κινητοποιήσεις επί Μπορίσοφ, οι πολίτες διαδήλωναν έντονα την οργή τους για τις αυξήσεις τιμών στα τιμολόγια του ρεύματος (ήταν που θα "βοηθούσε" η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας). Τώρα οι κινητοποιήσεις έχουν ως αιχμή, εκτός της ακρίβειας, και τη διαφθορά που καλπάζει (όχι ότι προηγούμενα ήταν "καλύτερα").
Η πιο φτωχή χώρα της Ευρωένωσης βλέπει, έξι χρόνια μετά την ένταξή της, βυθισμένο στη φτώχεια πάνω από το 20% των πολιτών της, με μέσο μισθό περίπου 400 ευρώ (το "ορόσημο" που κυνηγάμε, αν δεν φτάσαμε ήδη, στην Ελλάδα με τη μνημονιακή συγκυβέρνησή μας).
Προχθές είχαμε την ολονύχτια πολιορκία των διαδηλωτών στο κτήριο της Βουλής, όπου απέκλεισαν κυβερνητικούς, βουλευτές κ.ά. έως τα... χαράματα! Το "τέλος" της πολιορκίας έγινε με την επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων που απομάκρυναν τα οδοφράγματα και σκόρπισαν με άγρια βία τους διαδηλωτές. Βλέπετε, και η πρόσφατα σχηματισμένη κυβέρνηση μειοψηφίας του Πλάμεν Ορεσάρσκι (με στήριξη των σοσιαλιστών) δεν "βρίσκει" άκρη στα προβλήματα καί μάλιστα διόρισε επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών έναν... κακόφημο μιντιάρχη!
Σε μια διαρκή προσπάθεια περικοπών κατά τις γνωστές νεοφιλελεύθερες συνταγές, η νέα κυβέρνηση παραπαίει μπροστά στην εντεινόμενη έκρηξη οργής και στους εκβιασμούς των διάφορων ολιγαρχών και μεγαλοκαρχαριών. Αν κάποιοι μπορεί να μιλούν υποτιμητικά για τη Βουλγαρία, αναφερόμενοι στα "Βαλκάνια", την ίδια ώρα το σκάνδαλο διαφθοράς στην Ισπανία κλονίζει τον Μαριάνο Ραχόι, που ούτως ή άλλως παραμένει "ραγισμένος" από τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση. Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις στη Δικαιοσύνη του πρώην οικονομικού υπευθύνου του Λαϊκού Κόμματος, Λουίς Μπάρθενας, έφεραν σε πολύ δύσκολη θέση πρωθυπουργό και πρώτα στελέχη του κυβερνητικού κόμματος, όχι μόνον για χρήματα που πήγαν στις τσέπες τους όσο και για μεγάλες μίζες (τι μας θυμίζει;) που πλήρωναν μεγαλοκατασκευαστές για να "εξασφαλίζουν" μεγάλα δημόσια έργα.
Την ώρα που μπροστά στη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση ο Ραχόι "έσπρωχνε" το συμπληρωματικό "πρόγραμμα" λιτότητας για να διορθώσει το έλλειμμα της χώρας, ήρθαν οι αποκαλύψεις του πρώην στενού συνεργάτη του να "υπενθυμίσουν" τη διαπλοκή και διαφθορά κυβερνήσεων, μεγαλοκατασκευαστών, τραπεζών για την περίφημη φούσκα των ακινήτων που ήταν από τις αιτίες της κρίσης.Το PSOE, μάλιστα, ζήτησε απ' τον Ραχόι να παραιτηθεί για να "ξαναβρεί" ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, λες και δεν έχει μεγάλες ευθύνες για το μέγα σκάνδαλο των ακινήτων.
Προς το παρόν, οι κίνδυνοι για τον Ραχόι είναι πρωτίστως πολιτικοί, γιατί τα γεγονότα από απόψε ποινικώς μάλλον έχουν παραγραφεί! (Κάτι μας θυμίζει πάλι, έτσι δεν είναι;)
Ο μακρύς κατάλογος των κοινωνικών εκρήξεων, των οικονομικών σκανδάλων, των πολιτικών σεισμών συνεχίζεται με την πρόσφατη κρίση και της πορτογαλικής κυβέρνησης. Κρίση που μπορεί να "συμμαζεύτηκε" όπως-όπως τις προάλλες, όμως άφησε τον πιο καλό μαθητή της Μέρκελ, τον Πέδρο Πάσους Κοέλιο, πολύ πιο μειωμένο. Αν στην Αθήνα η τρικομματική συγκυβέρνηση ξέμεινε με τους δύο (Σαμαρά - Βενιζέλο), στη Λισσαβώνα η κυβέρνηση ξανάγινε με τα ίδια ακριβώς υλικά, και μάλιστα αναβαθμισμένο τον Πάουλο Πόρτας -επικεφαλής του συγκυβερνώντος κόμματος- που είχε παραιτηθεί. (Τώρα ανέλαβε αντιπρόεδρος με ευθύνη στον τομέα Οικονομικών.) Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Άνιμπαλ Καβάκο Σίλβα (συντηρητικός, προερχόμενος από το ίδιο κόμμα του Κοέλιο) προσπάθησε για "μεγάλη" κυβέρνηση, μια "κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας", όπως έλεγε, αλλά παρά τις διαπραγματεύσεις, οι Σοσιαλιστές απέφυγαν την εμπλοκή τους.
Φυσικά και στην Πορτογαλία ούτε λόγος από τους κεντρικούς παράγοντες για προσφυγή σε κάλπες - προφανώς, το απαγορευτικό από το Βερολίνο έχει πολλούς αποδέκτες, όχι μόνο την Αθήνα.
Όμως, όσο κι αν εφαρμόζει τις ακραίες συνταγές λιτότητας ο Κοέλιο, η πορτογαλική οικονομία γνωρίζει νέο χρόνο ύφεσης, η ανεργία καλπάζει και ξεπέρασε το 18%, ενώ "χάνονται" στο βάθος του χρόνου οι "στόχοι" για ανάκαμψη. Είναι χαρακτηριστική η φράση των αναλυτών της Barclays, που είπαν ότι "η Πορτογαλία περπατά σε ένα ελάχιστο στρώμα πάγου".
Αν κάτι αποτυπώνουν ευρύτερα όσα προαναφέραμε, είναι ακριβώς το γεγονός των παρατεινόμενων σοβαρών οικονομικών αδιεξόδων, της συνεχιζόμενης κοινωνικής ισοπέδωσης υπό τον πέλεκυ των συνταγών λιτότητας, η πολλαπλασιαζόμενη κοινωνική κινητοποίηση και δυναμική ενάντια στις νεοφιλελεύθερες επιταγές της καταστροφής.
Οι κυβερνήσεις, οι "πολιτικές" που αντιγράφουν, υλοποιούν και "φτιασιδώνουν" αυτές τις λίγο-πολύ "ανάλογες" νεοφιλελεύθερες μνημονιακές συνταγές δεν έχουν μέλλον, και η αντίστροφη μέτρηση για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και ανατροπές έχει αρχίσει και τρέχει γρήγορα. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας για μια άλλη πορεία στη χώρα μας, στην Ευρώπη.
