Στη συντριπτική πλειονότητα των ευρωπαϊκών αλλά και διεθνών ΜΜΕ η κάλυψη και ο σχολιασμός της πρόσφατης έκτακτης ευρωσυνόδου (22 Μαΐου, Βρυξέλλες) αποτυπώνει πολλούς προβληματισμούς και απογοητεύσεις για τα αποτελέσματά της. Ακόμη και ισχυρά παραδοσιακά "φιλοευρωπαϊκά" μίντια δεν έκρυψαν τη δυσαρέσκειά τους για τη "χαμηλή" ευρωσύνοδο και το περιεχόμενό της. Στην ευρωσύνοδο λοιπόν η συζήτηση επικεντρώθηκε (όπως άλλωστε προβλεπόταν) στα θέματα της ενεργειακής ανταγωνιστικότητας και στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι η ανεργία (ιδιαίτερα των νέων) φουντώνει άγρια και, όπως δηλώνουν πολλοί πλέον, μπορεί να προκαλέσει μεγάλη κοινωνική ένταση, ανάφλεξη.
Μπορεί στο τέλος της ευρωσυνόδου ο νέος Ιταλός πρωθυπουργός να παρουσίασε ως "επιτυχία" τη δέσμευση του Ρομπάι για να συζητηθεί τον Ιούνιο το θέμα της ανεργίας των νέων, όμως όλοι γνωρίζουν ότι χωρίς σοβαρά μέτρα για ανάπτυξη και σχεδιασμό θέσεων εργασίας τα "λόγια" δεν έχουν κανένα αντίκρισμα. Η ευρύτερη οικονομική, κοινωνική κρίση στην Ευρωζώνη, στην Ευρωένωση καλπάζει και το γιγάντωμα της ανεργίας, όπως και η υποβάθμιση, εξόντωση της εργασίας, οδηγούν σε τεράστιες ανισότητες και κοινωνική ισοπέδωση.
Με την "παράταση" που έδωσαν οι ευρωηγέτες για συζήτηση στα θέματα ανεργίας, ανάπτυξης τον ερχόμενο Ιούνιο δεν εκτονώνεται η κοινωνική αναστάτωση ούτε κανείς περιμένει ουσιαστική αναστροφή πορείας με λόγια όσο διαρκεί η νεοφιλελεύθερη επιβολή της συνταγής τύπου Μέρκελ κ.λπ. Αν εξετάσουμε και τα δύο θέματα που συζητήθηκαν, εύκολα διαπιστώνουμε την ευθύνη των ισχυρών, κυρίαρχων οικονομικών, πολιτικών δυνάμεων για την έκταση της φοροδιαφυγής, που είναι κυρίως το "σπορ" των μεγιστάνων, των πλουσίων (για ένα τρισεκατομμύριο ευρώ μίλησε ο ίδιος ο Μπαρόζο!), αλλά και για την ενέργεια που παραμένει ακριβή για τους πολλούς, εμποδίζοντας έτσι και τις όποιες ισχνές απόπειρες αναπτυξιακής κίνησης.
Στην ευρωσύνοδο πολλοί τόνισαν τη σημασία για ταχύτερη ολοκλήρωση της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας ώστε να μεταφέρεται και να πωλείται "φθηνότερα", πάντως δεν φάνηκε ότι κάτι τέτοιο θα γίνει κοντινή πραγματικότητα, ενώ παραμένει η γνωστή εξάρτηση από τους "τροφοδότες" που προσπαθούν να συνεχίσουν με τις "δικές" τους τιμές. Οι επενδύσεις στον ευρύτερο ενεργειακό τομέα έχουν βαλτώσει ή είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, ενώ και η κατασκευή δικτύων έχει μείνει πίσω. Όχι τυχαία, παρατείνεται και η αβεβαιότητα για την πορεία του αγωγού που θα φέρει αζέρικο αέριο και για τον οποίο ο δικός μας πρωθυπουργός έκανε την επίσκεψη στο Μπακού, χωρίς να φαίνονται τώρα αποτελέσματα. Θυμάστε άλλωστε πού κατέληξαν οι φανφάρες του Καραμανλή για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη.
Σοβαρό ζήτημα παραμένει και η χρήση, διακίνηση της πυρηνικής ενέργειας, όπου εκδηλώνονται τεράστια αντιτιθέμενα συμφέροντα και πολιτικές μεταξύ Λονδίνου, Βερολίνου, αλλά και της Γαλλίας. Τώρα, αν για την τεράστια φοροδιαφυγή οι ευρωηγέτες ξεμπερδέψουν με το τραπεζικό απόρρητο μέχρι το τέλος του χρόνου, όπως είπαν, λίγο θα μετρήσει εάν δεν υλοποιηθούν αυστηροί έλεγχοι και αν δεν συμφωνήσουν και οι δύο τελευταίες χώρες - μέλη που αντιδρούν (Λουξεμβούργο, Αυστρία).
Η ίδια η Μέρκελ ήταν πολύ αποφασιστική για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, όταν για την ανάπτυξη, τις επενδύσεις για θέσεις εργασίας δεν "κάνει πίσω". Τώρα πώς θα παταχθούν κολοσσοί της φοροδιαφυγής που "νόμιμα" φοροδιαφεύγουν, ας περιμένουμε για να το δούμε, γιατί ώς τώρα μόνο σπάνιες περιπτώσεις "πάταξης" βλέπουμε. Είναι βέβαιο ότι, όπως "πορεύεται" σήμερα η Ευρωζώνη, η Ευρωένωση, υπό την πολιτική επιβολή της συμμορίας του Βερολίνου, βαθαίνει το κοινωνικό χάσμα, το δημοκρατικό έλλειμμα της Ευρώπης.
Η "πρόσκληση" των Ζακ Ντελόρ, Γκέρχαρντ Σρέντερ στη Μέρκελ (μέσω του Τύπου) να ξαναδεί την πολιτική της έχει το "βάρος" της, όμως ταυτόχρονα αποτυπώνει και την αδυναμία, "ενσωμάτωση" της πάλαι ποτέ Σοσιαλδημοκρατίας στο κεντρικό νεοφιλελεύθερο σχέδιο. Μπορεί σωστά να επισημαίνουν ότι η ακραία λιτότητα γονατίζει τους Ευρωπαίους, όμως, όταν συμμετέχουν σε συγκυβερνήσεις ή κυβερνούν με τα ίδια περίπου "συστατικά", δεν έχουν κανέναν αντίκτυπο.
Αν πραγματικά επιδιώκουμε μια ριζική αλλαγή πορείας, τότε οι δυνάμεις -κοινωνικές, κινηματικές, συνδικαλιστικές, πολιτικές- που στοχεύουν σε νέα οικονομική πολιτική, σε ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη, με θέσεις εργασίας και ρόλο των πολιτών οφείλουν να συμπαραταχθούν και να δράσουν αποτελεσματικά.
* Για την παρουσίαση του Διεθνούς Τύπου συνεργάστηκαν: Αναστασία Γιάμαλη, Κάκη Μπαλή, Δημήτρης Στούμπος, Μιχάλης Τρίκκας. Για παρατηρήσεις, σχόλια επικοινωνήστε στο [email protected]
