Μια ηλιόλουστη μέρα γιορτής και μαζικής συμμετοχής στον ιστορικό μαραθώνιο της Βοστώνης μέσα σε δευτερόλεπτα έγινε μια μέρα τραγωδίας του τρόμου, θυμίζοντας ό,τι χειρότερο έχει συμβεί στις ΗΠΑ μέχρι τώρα.
Ταυτόχρονα, έγινε και η Βοστώνη μία από τις πόλεις στον κόσμο που οι βόμβες κάποιων ακραίων φανατικών ή αμετανόητων τρομοκρατών τη μετέτρεψαν σε πραγματικό πεδίο μάχης.
Το μακελειό των αθώων (και) στη Βοστώνη αποδεικνύει ότι ο κύκλος του αίματος και της βαρβαρότητας είναι ατελείωτος και "ασήκωτος" για όλους. Μπορεί να "ξεχνάμε", ή ιδιαίτερα τα ΜΜΕ στη "Δύση" να "ξεχνάνε" τη συνεχιζόμενη τραγωδία με βομβιστικές επιθέσεις σε πολλές χώρες του κόσμου ή να "χαμηλώνουν" τις πολλές επιθέσεις των αμερικανικών drones (τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη - βόμβες κατά "στόχων"), όμως οι ανθρώπινες ζωές είναι ισότιμες και οι τραγωδίες το ίδιο σκληρές για όλους, αν θέλουμε να παραμένουμε άνθρωποι με αξίες.
Ένα οκτάχρονο παιδί αθώο θύμα (ανάμεσα στα άλλα) στη Βοστώνη έχει την ίδια μαύρη "τύχη" με δεκάδες παιδιά στο Ιράκ, στο Πακιστάν, στο Αφγανιστάν, στον Καύκασο, στην Ινδονησία, στη Μέση Ανατολή κ.α.
Η ατελείωτη επίδειξη βαρβαρότητας και ασύμμετρης ισχύος έχει ως βέβαιη συνέπεια την ατελείωτη επανάληψη τραγωδιών και πεδίων φρίκης.
Στις ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 υπήρξαν σποραδικές επιθέσεις με υπεύθυνους μεμονωμένα πρόσωπα είτε ακροδεξιούς είτε φανατικούς τζιχαντιστές.
Οι πρώτες πληροφορείς δείχνουν ότι και στη Βοστώνη οι βόμβες είναι έργο κάποιων ανάλογων ακραίων. Η προσοχή που έδειξε στις δηλώσεις του ο Ομπάμα δείχνει τις διαφορές του με τις ακρότητες του τότε αρχισερίφη Μπους, ενώ και οι έρευνες των αρχών ασφαλείας στοχεύουν μεθοδικά στον εντοπισμό των υπαιτίων χωρίς πολλές φανφάρες.
Στη χώρα που η οπλοκατοχή είναι περίπου εθνικό "σπορ" και οι πιστολάδες έχουν ισχυρή επίδραση και στο Δημοκρατικό Κόμμα, οι τραγωδίες "εσωτερικής" προέλευσης και ακροδεξιάς - ρατσιστικής ταυτότητας είναι δυστυχώς συχνό φαινόμενο σε σχολεία, campus κ.ά. Μόλις προχθές στη Γερουσία συντηρητικοί και ορισμένοι δημοκρατικοί καταψήφισαν την τροπολογία για την οπλοκατοχή (περιοριχμένης εμβέλειας μάλιστα) που προωθούσε ο ίδιος ο πρόεδρος Ομπάμα (και δεν έχει ακόμη στεγνώσει το αίμα των μικρών παιδιών στο Νιουταουν του Κονέκτικατ!).
Μπροστά στα φαινόμενα μαζικής βαρβαρότητας και τρομοκρατίας τα ανήμπορα και ατυχή θύματα πρέπει να μας "θυμίζουν" να μας "διδάσκουν" ότι μόνο μια διαρκής, επεξεργασμένη, συντονισμένη, συστηματική διεθνής φιλειρηνική, κοινωνικά δίκαιη και αλληλέγγυα πολιτική δράση μπορεί να οδηγήσει σε έναν καλύτερο κόσμο, σε ένα λιγότερο εκρηκτικό και βάρβαρο τοπίο.
Η "θεωρία" του μοναχικού λύκου (που θυμίζει π.χ. τον περιβόητο unabomber), που έστελνε, τοποθετούσε για χρόνια βόμβες, μπορεί να έχει και σήμερα βάση, όμως εμείς, όλοι μας θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι όσο στις κοινωνίες μας, στις ισχυρές (και όχι μόνον) χώρες κυριαρχούν πολιτικές "λυκανθρώπων" όσο προωθούνται πρακτικές επιβολής και υπερεκμετάλλευσης, τότε ο μαραθώνιος της τρομοκρατίας, της βίας, του αίματος δεν έχει τέλος...
* Για την παρουσίαση του Διεθνούς Τύπου συνεργάστηκαν: Αναστασία Γιάμαλη, Κάκη Μπαλή, Δημήτρης Στούμπος, Μιχάλης Τρίκκας.
Για παρατηρήσεις, σχόλια, επικοινωνήστε στο [email protected]
