Οι άχαρες στατιστικές ήρθαν να επιβεβαιώσουν με τα ψυχρά μαθηματικά αυτό που είναι πια κοινή διαπίστωση σ' όλες, λίγο - πολύ, τις δυτικές κοινωνίες του ώριμου καπιταλισμού: οι σημερινοί 40άρηδες - 50άρηδες είναι -και θα μείνουν μέχρι το τέλος της ζωής τους- πιο φτωχοί απ' τους πατεράδες τους...
Το Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Μελετών (IFS) της Βρετανίας, μια έγκυρη, ανεξάρτητη δεξαμενή σκέψης που ειδικεύεται στη μακροοικονομική ανάλυση, έκανε τη σχετική μελέτη και είναι κατηγορηματικό: Οι άνθρωποι, λέει, που γεννήθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 θα είναι πλουσιότεροι από εκείνους της προηγούμενης γενιάς, μόνον αν φτάνοντας στην ηλικία της συνταξιοδότησης έχουν κληρονομήσει χρήματα απ' τους γονείς τους. Σε κάθε άλλη περίπτωση, κατά κανόνα θα είναι πιο φτωχοί...
Όλο και πιο λίγα
Μελετώντας με λεπτομέρεια την οικονομική κατάσταση ενός μεγάλου αριθμού Βρετανών που γεννήθηκαν μεταξύ του 1940 και του 1970, η μελέτη του IFS διαπιστώνει πως οι σημερινοί σαραντάρηδες - πενηντάρηδες είναι λιγότερο πιθανό να έχουν αποκτήσει δικό τους σπίτι σε σχέση μ' εκείνους της προηγούμενης γενιάς, ενώ τα εισοδήματά τους από την εργασία τους είναι αναλογικά μικρότερα. Οι συντάξεις τους θα είναι κι αυτές πιο φτωχές λόγω της μικρότερης κρατικής συμμετοχής στη χρηματοδότηση του συνταξιοδοτικού συστήματος.
Τα στατιστικά στοιχεία για την ιδιοκατοίκηση είναι ενδεικτικά: Οι γεννημένοι μεταξύ 1970-1976 είχαν αποκτήσει δικό τους σπίτι στην ηλικία των 35, σε ποσοστό 66%, όταν οι άνθρωποι της "γενιάς" 1940-50 είχαν σπίτι στα 35 τους σε ποσοστό 80%! Ένας απ' τους λόγους που προβάλλονται ως αίτιο αυτής της διαφοράς είναι η διαρκής άνοδος των τιμών των ακινήτων αλλά και ο καταναλωτικός πυρετός της "γενιάς" του '60-'70 που είχε σαν αποτέλεσμα τα "παιδιά" της ροκ αμφισβήτησης και της ντίσκο να μην έχουν αποταμιεύσει όσα οι γονείς τους...
Η μελέτη του IFS κάνει εξάλλου μια ακόμα σημαντική παρατήρηση: Λόγω της μεγάλης αύξησης των εισοδηματικών ανισοτήτων τη δεκαετία του '80, τα άτομα που γεννήθηκαν τις δεκαετίες 60-'70 είχαν σημαντικά πιο άνισα εισοδήματα κατά την πρώιμη ενήλικη ζωή τους σε σύγκριση με τα εισοδήματα της αντίστοιχης ηλικιακής κατηγορίας όσων γεννήθηκαν το '40 και το '50.
Αποκούμπι η κληρονομιά
Ακόμα πιο πρόσφατα, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η μελέτη καταγράφει μια "καλά τεκμηριωμένη" επιβράδυνση της αύξησης των οικογενειακών εισοδημάτων στη Βρετανία, γεγονός που δείχνει πως το πρόβλημα της εισοδηματικής φτώχειας προϋπήρχε της τωρινής ύφεσης για μεγάλο διάστημα. Είναι γεγονός, επισημαίνει η μελέτη, πως η επιβράδυνση στην αύξηση των εισοδημάτων την τελευταία δεκαετία έχει αφήσει σήμερα όσους γεννήθηκαν τις δεκαετίες του '60 και του '70 δίχως υψηλότερα εισοδήματα από εκείνους της προηγούμενης γενιάς, όταν βρίσκονταν στην ίδια ηλικία.
Η έκθεση του ινστιτούτου επιβεβαιώνει εμμέσως πλην σαφώς μια ακόμα μεγάλη διαπίστωση: ότι η εποχή της σταθερής αύξησης των εισοδημάτων και της συνεχούς βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων μετά τον Β' ΠΠ έφτασε πια στο τέλος της.
"Απ' τον πόλεμο κι έπειτα, οι γενιές που ακολούθησαν απόλαυσαν υψηλότερα εισοδήματα και καλύτερο βιοτικό επίπεδο απ' ό,τι οι γονείς τους" λέει στο BBC ο Άντριου Χουντ, ένας από τους συντάκτες της μελέτης. Οι νεότερες γενιές ωστόσο, σημειώνει, "θα αναγκαστούν να βασιστούν στις κληρονομιές των γονιών τους για να έχουν μια καλύτερη μοίρα από εκείνους μετά τη συνταξιοδότησή τους. Αλλά και οι περιουσίες είναι σήμερα τόσο άνισα κατανεμημένες, ώστε εκείνοι που είναι ήδη σχετικά πλούσιοι είναι πολύ πιθανό πως θα υποφέρουν λιγότερο"...
