Μια συννεφιασμένη χώρα του ευρωπαϊκού Βορρά, με πληθυσμό που γερνάει συσσωρεύοντας πλούτο στα πουγκιά όλο και λιγότερων. Στην άλλη πλευρά του "τείχους του πλούτου", στον Νότο του χάρτη, η ζωή ίσως φαντάζει πιο γενναιόδωρη. Όμως, το σύστημα, προσπαθώντας να ισορροπήσει πάνω στο πλεόνασμα των "βόρειων", γίνεται εξοργιστικά πιο άδικο, ιδιαίτερα απέναντι στους νέους. Τους στερεί το αυτονόητο, ένα θεμελιώδες δικαίωμα της ζωής, τη δουλειά.
Αλλά δεν είναι αυτή η μοναδική αντίθεση στη σημερινή ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Υπάρχουν κι άλλες πολλές. Όταν οι Γερμανοί βιομήχανοι κατάστρωναν σχέδια για το πώς θα κυριαρχήσουν στις αναδυόμενες ασιατικές αγορές που ζητούσαν προϊόντα βαριάς βιομηχανίας και υψηλή τεχνολογία, οι μπετατζήδες εργολάβοι της Ισπανίας ξερίζωναν τα αμπέλια των χωρικών για να χτίσουν μεζονέτες και γήπεδα του γκολφ τα οποία -υποτίθεται- θ' αγόραζαν Γερμανοί συνταξιούχοι. Μόνο που τα σχέδιά τους παραήταν αισιόδοξα. Οι συνταξιούχοι της Γερμανίας, όπως και όλης της Ευρώπης, μόνον να ονειρεύονται μπορούν σήμερα τους τεχνητούς παράδεισους των εργολάβων. Έτσι, οι μεζονέτες απόμειναν στα αζήτητα να τις λούζει το φως του μεσογειακού ήλιου, τα γήπεδα του γκολφ χορτάριασαν και ο 21χρονος Ισπανός Ντιέγκο Λοπέζ μπήκε ένα βράδυ σε μια φτηνή πτήση στη Μαδρίτη και πέταξε για τη Γερμανία - όπως έκαναν χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες του πριν απ' αυτόν τα τελευταία χρόνια. Θέλησε να κυνηγήσει το όνειρό του, να ζήσει το "γερμανικό όνειρο". Δεν πήγε βέβαια μόνος του, με δική του πρωτοβουλία. Γερμανικά ιδιωτικά γραφεία εύρεσης εργασίας τού έταξαν επαγγελματική κατάρτιση, δουλειά με 820 ευρώ τον μήνα και διαμονή σε διαμέρισμα με τέσσερις κρεβατοκάμαρες! Αντί βέβαια για όλα αυτά, ο Ντιέγκο κι άλλοι είκοσι άτυχοι Ισπανοί γκασταρμπάιτερ κοιμούνται σήμερα στην... "τρύπα". Έτσι αποκαλούν το ημιυπόγειο ενός εγκαταλειμμένου σχολείου στην Ερφούρτη της Θουριγκίας, στην ανατολική Γερμανία, όπου έχουν βρει προσωρινή στέγη καθώς οι "ατζέντηδες" που τους έφεραν στη Γερμανία τούς εγκατέλειψαν κυριολεκτικά στην τύχη τους.
Είκοσι νομά σ' ένα δωμά
Δύο μικρά δωμάτια όλα κι όλα, με δίπατα κρεβάτια το ένα κολλητά δίπλα στο άλλο, σαν θάλαμος στρατοπέδου συγκέντρωσης. Αυτή είναι η "τρύπα" που μένει ο Ντιέγκο εδώ και μερικές εβδομάδες αντί του διαμερίσματος των τεσσάρων υπνοδωματίων που του υποσχέθηκαν... "Μυρίζει μόνιμα ιδρώτα και βρόμικες κάλτσες εδώ μέσα", λέει με παράπονο στον ρεπόρτερ του Spiegel Κλάους Χέκινγκ. Τουλάχιστον είναι καλύτερο απ' το προηγούμενο "σπίτι" του. Εδώ κοιμάται σε κρεβάτι κι όχι στο πάτωμα και η θέρμανση λειτουργεί. Αλλά η... "πολυτέλεια" έχει το αντίτιμό της. Η διαμονή στην "τρύπα" κοστίζει 3,5 ευρώ τη βραδιά!
Ο Ντιέγκο και οι 20 συγκάτοικοί του είναι μέρος μιας ομάδας 128 Ισπανών που έπεσαν θύματα εξαπάτησης από δύο ιδιωτικά γραφεία εύρεσης εργασίας στη Θουριγκία. Οι Γερμανοί πήραν 250 ευρώ από τον καθένα με την υπόσχεση ότι θα αναλάμβαναν όλο το "πακέτο" της... "προώθησής" τους στη γερμανική αγορά εργασίας. Την επαγγελματική εκπαίδευσή τους, τα μαθήματα γερμανικών, τη διαμονή τους, και, φυσικά, τον "διορισμό" τους σε εστιατόρια, ξενοδοχεία και μεγάλες επιχειρήσεις εστίασης στη Θουριγγία. Η "πρόσκληση" εντάσσονταν στο πρόγραμμα της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Απασχόλησης της Γερμανίας με τη χαρακτηριστική επωνυμία "Το επάγγελμα της ζωής μου"... Μέσα απ' αυτό, η γερμανική κυβέρνηση φιλοδοξεί να προσελκύσει νέους ανθρώπους από τη νότια Ευρώπη να δουλέψουν στη Γερμανία, επιδοτώντας όλη τη διαδικασία επιμόρφωσης και ένταξής τους στην αγορά εργασίας της χώρας.
"Μας εξαπάτησαν ξεδιάντροπα" είπε απογοητευμένος στον ρεπόρτερ του Speigel ο νεαρός Ισπανός. Το χειρότερο δεν ήταν ότι κοιμήθηκε πολλές νύχτες σε εγκαταλειμμένα κτήρια χωρίς νερό και θέρμανση στη βιομηχανική ζώνη της πόλης, ή ακόμα και σε αυτοκίνητα, αλλά το ότι διαπίστωσε, όπως κι οι άλλοι συμπατριώτες του, πως οι δουλειές με τα καλά λεφτά, που τους έταξαν οι Γερμανοί, απλά δεν υπήρχαν... "Η Γερμανία δεν είναι παράδεισος" σχολίασαν οι Ισπανοί δημοσιογράφοι που έφτασαν στην Ερφούρτη για να καλύψουν το περιστατικό - κι έχουν απόλυτο δίκιο. Την υπόθεση έχουν αναλάβει τώρα το ισπανικό προξενείο και οι δημοτικές αρχές της Ερφούρτης, προσπαθώντας να δώσουν ένα τέλος στην οδύσσεια των εξαπατημένων Ισπανών μεταναστών.
