Είναι μια από τις παλαιότερες και πιο διαδεδομένες δημοσιογραφικές παγίδες. Παρ' όλα αυτά, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον κατόρθωσε να πέσει μέσα προσθέτοντας μια ακόμη εντυπωσιακή γκάφα στο ενεργητικό του. Όχι μόνο έδωσε λάθος απάντηση όταν ρωτήθηκε για το πόσο κοστίζει μια φρατζόλα ψωμί, αλλά η προσπάθειά του να δικαιολογηθεί -"δεν αγοράζω ψωμί, έχω παρασκευαστή φούρνου"- έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα.
Λίγους μήνες πριν, στην ίδια παγίδα είχε πέσει και ο δήμαρχος του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, που απέτυχε να μαντέψει πόσο κάνει ένα λίτρο γάλα. Να μαντέψει και όχι να θυμηθεί γιατί όσο δύσκολο είναι να φανταστεί κανείς τον Κάμερον να ψήνει ο ίδιος το ψωμί του άλλο τόσο ανεδαφικό είναι να πιστεύει ότι ο εκατομμυριούχος δήμαρχος έχει πατήσει ποτέ το πόδι του σε σούπερ μάρκετ. Αμφότεροι οι συντηρητικοί πολιτικοί είναι τυπικά δείγματα της βρετανικής αριστοκρατίας και απλώς υποδύονται έναν ρόλο, παριστάνουν ότι έχουν κάποια συναίσθηση για τα καθημερινά προβλήματα των ψηφοφόρων τους.
Μετεξεταστέοι στο τεστ του σούπερ μάρκετ είχαν μείνει παλαιότερα και κάποιοι ομόλογοί τους από την άλλη όχθη του Ατλαντικού, ο Τζωρτζ Μπους ο πρεσβύτερος και ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Ρούντολφ Τζουλιάνι. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που αριστεύουν στο διαγώνισμα. Ο Τόνι Μπλερ, για παράδειγμα, έπαιζε στα δάκτυλα τις τιμές των βασικών αγαθών. Γνώριζε επίσης ποιός αποχωρούσε κάθε φορά από το σπίτι του Big Brother και τις τελευταίες ατάκες από τις πιο δημοφιλείς κωμικές σειρές της τηλεόρασης. Τα γνώριζε όλα αυτά χάρη στο ειδικό βίντεο που του ετοίμαζε κάθε εβδομάδα το επικοινωνιακό επιτελείο του προκειμένου ο πρωθυπουργός να μην δείχνει "αποκομμένος" από την κοινωνική πραγματικότητα.
Την ίδια ευχέρεια είχε και η Μάργκαρετ Θάτσερ, που κατάφερνε, κραδαίνοντας το καλάθι της νοικοκυράς, να πείθει τους Βρετανούς ότι κατανοεί τις δυσκολίες τους. Και αυτό μάλλον μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η παλιά παγίδα της τιμής του ψωμιού είναι όντως πολύ παλιά για να αποδείξει πραγματικά κάτι. Αφήνει στο περιθώριο την πολιτική επιβραβεύοντας μόνο την καλή μνήμη ή την επικοινωνιακή διαχείριση. Σε τελική ανάλυση, ο Κάμερον θα μπορούσε κάλλιστα να θυμάται μια τιμή που για τον ίδιο δεν σημαίνει τίποτε. Και αυτό δεν θα τον έκανε λιγότερο ανάλγητο στα προβλήματα κάποιου που υπολογίζει μέχρι δεκάρας τα ψώνια του.
