Με τη στρατιωτική επέμβασή του στον συριακό εμφύλιο, τον Σεπτέμβριο του 2015, το Κρεμλίνο έσωσε το καθεστώς Άσαντ, ενίσχυσε την παρουσία του στην περιοχή και έκοψε -προσωρινά- τη φόρα της Άγκυρας για στρατιωτική εισβολή. Μετά το «ατυχές επεισόδιο» της κατάρριψης του ρωσικού μαχητικού από τουρκικό αεροσκάφος τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, που αποδόθηκε από τον Πρόεδρο Ερντογάν σε «προβοκάτσια των γκιουλενιστών», η Άγκυρα ζήτησε συγγνώμη από τη Μόσχα και προχώρησε στην υλοποίηση των σχεδίων εισβολής με πρόσχημα τον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών και πραγματικό στόχο το πρόπλασμα κουρδικού κράτους της Ροζάβα. Ακολούθησαν τρεις τουρκικές εισβολές σε ισάριθμα χρόνια, με αποτέλεσμα η Τουρκία να έχει δημιουργήσει τετελεσμένα στο έδαφος και στη δημογραφία.
Οι Ρώσοι δεν πήγαν απρόσκλητοι στη Συρία. Τους κάλεσε η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Δαμασκού, την οποία ήθελαν να ανατρέψουν τόσο η Άγκυρα όσο και η Ουάσιγκτον. Η Μόσχα επικαλέστηκε τη διεθνή νομιμότητα. Οι Τούρκοι πήγαν μεν απρόσκλητοι, αλλά με την ανοχή των ΗΠΑ και κατόπιν συνεννόησης με τη Ρωσία. Παρά τις μεταξύ τους τριβές για τα τεκταινόμενα στο συριακό έδαφος, Πούτιν και Ερντογάν μοιράζουν την τράπουλα ενόψει και της σταδιακής απαγκίστρωσης των Αμερικανών.
Στη Λιβύη, η Τουρκία υπέγραψε μνημόνια με τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση Σαράζ και ετοιμάζεται να στείλει στρατό, έχοντας στείλει ήδη εξοπλισμό και κάμποσους... εθελοντές τζιχαντιστές. Ποτέ δεν πάμε κάπου απρόσκλητοι, είπε ο Πρόεδρος Ερντογάν και... γέλασαν οι πέτρες από το Αφρίν μέχρι το Ταλ Αμπιάντ. Εκείνος που δεν γέλασε ήταν ο Πούτιν, ένας από τους υποστηρικτές του στρατάρχη Χαφτάρ, ο οποίος σφίγγει τον κλοιό στην Τρίπολη. Οι Ρώσοι (και αρκετοί άλλοι) δεν πήραν καμία πρόσκληση από την κυβέρνηση Σαράζ. Τους κάλεσε όμως ο πολέμαρχος που δρα στο όνομα του λιβυκού Κοινοβουλίου και εκείνοι ανταποκρίθηκαν με μισθοφόρους, οπλισμό κ.ά. Ο Πούτιν προειδοποίησε τον Ερντογάν να μη στείλει στρατό στη Λιβύη. Όμως ο λιβυκός εμφύλιος εκτός από τις ρωσοτουρκικές κόντρες κρύβει... ευκαιρίες και για τις δυο χώρες, που έχασαν πολύτιμη πολιτική και οικονομική επιρροή μετά την επέμβαση του ΝΑΤΟ και την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι .
Η Άγκυρα βρίσκεται «σε στενή επαφή με τη Ρωσία για την αποτροπή μιας σύγκρουσης μεταξύ τους», δήλωσε στο Reuters ανώτερος Τούρκος αξιωματούχος. Ένας άλλος, ο πρώην διπλωμάτης και νυν αναλυτής Sinan Ulgen, διαπιστώνει ότι ο απώτερος στόχος της Τουρκίας δεν είναι να βοηθήσει τον Σαράζ να κερδίσει τον πόλεμο. Ο αληθινός στόχος είναι η δημιουργία ενός στρατιωτικού αδιεξόδου, ενός τέλματος, με το οποίο θα διατηρηθεί το μνημόνιο Άγκυρας - Τρίπολης για την ΑΟΖ. Ποιο θα ήταν το κέρδος για τη Ρωσία από αυτό το αλισβερίσι; Μια δεύτερη ναυτική βάση στη Μεσόγειο, υπονοούν Τούρκοι αναλυτές, «παραχωρώντας» απλόχερα κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν τους ανήκει.
Η Τουρκία διαμήνυσε τη Παρασκευή ότι ετοιμάζει τρίτο μνημόνιο με την κυβέρνηση της Τρίπολης, για «χρεωστούμενα» του Καντάφι και αποζημιώσεις συνολικού ύψους 2,7 δισ. δολαρίων σε τουρκικές επιχειρήσεις που έφυγαν κακήν κακώς από τη Λιβύη μετά την ανατροπή του. Γιατί να μην υπογράψει και αυτό το μνημόνιο ο Σαράζ με εκείνους που προσπαθούν να τον κρατήσουν όρθιο στην Τρίπολη; Μήπως θα πρέπει να τα δώσει από την τσέπη του;
