«Η Ισπανία βρίσκεται μπροστά σε μια νέα οικονομική κρίση και ακόμη δεν έχουμε επουλώσει τις πληγές της προηγούμενης. Το Unidas Podemos αποτελεί την εγγύηση για να μην έχουμε στις 10 Νοεμβρίου μια δεξιά και ακραία νεοφιλελεύθερη στροφή στην Ισπανία. Ο Σάντσεθ έκανε ένα μεγάλο λάθος να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, που από ό,τι φαίνεται θα ενισχύσουν το Λαϊκό Κόμμα και το ακροδεξιό Vox, ενώ στάθηκε ανίκανος να αντιμετωπίσει το καταλανικό. Για το Unidas Podemos είναι απαράδεκτη η καταδίκη των Καταλανών εθνικιστών ηγετών, όπως είναι απαράδεκτη και η χρησιμοποίηση για εκλογικούς σκοπούς του καταλανικού από τους Ισπανούς και Καταλανούς εθνικιστές. Το Unidas Podemos δίνει τη μάχη εναντίον της Δεξιάς και υπέρ μιας δημοκρατικής, προοδευτικής και αριστερής κυβέρνησης και όχι εναντίον του Ινίχο Ερεχόν», τόνισε στην «Αυγή» ο Ενρίκε Σαντιάγκο, ο βουλευτής του Unidas Podemos, γενικός γραμματέας του ΚΚ της Ισπανίας (PCE) και ηγετικό στέλεχος της Ενωμένης Αριστεράς (IU) και του Unidas Podemos. Ο Σαντιάγκο είναι ένας από τους πλέον γνωστούς ακτιβιστές δικηγόρους για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έχει στηρίξει τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Κολομβία.
* Πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στην Ισπανία;
Η σύντομη προεκλογική εκστρατεία ξεκίνησε την Πέμπτη και θα διαρκέσει μία μόνο εβδομάδα. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα στοχεύει να έχει ένα αποτέλεσμα που θα του επιτρέψει να κυβερνήσει από μόνο του, κάτι το οποίο είναι αδύνατον. Μας φαίνεται ότι θα καταλήξει να συνεργαστεί με τη Δεξιά - με τους Πολίτες, το εθνικιστικό κόμμα της ισπανικής Κεντροδεξιάς ή ακόμη χειρότερα με το Λαϊκό Κόμμα. Στο Unidas Podemos έχουμε θέσει ως πρωταρχικό μας στόχο να μπλοκάρουμε με οποιοδήποτε τρόπο τον σχηματισμό μια δεξιάς κυβέρνησης, γιατί θα εφαρμόσει μια νεοφιλελεύθερη πολιτική, και φιλοδοξούμε, με την ψήφο των πολιτών, να πιέσουμε το Σοσιαλιστικό Κόμμα να αποδεχθεί τον σχηματισμό μιας προοδευτικής κυβέρνησης συνασπισμού.
Πρέπει να βλέπουμε την πραγματικότητα. Έρχεται μια νέα κρίση. Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε θέσει σε όλους το μεγάλο ερώτημα: Ποιος θα πληρώσει τη νέα κρίση; Θα την πληρώσουν πάλι τα λαϊκά και μεσαία στρώματα, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μετανάστες, οι νέοι μας που μετανάστευσαν σε τρίτες χώρες; Θα την πληρώσουν αυτοί που δεν έχουν κλείσει ακόμη τα τραύματά τους μετά από δέκα χρόνια φτωχοποίησης, από το 2008 έως σήμερα;
Το Unidas Podemos υποστηρίζει ότι πρέπει να την πληρώσουν αυτοί που πλούτισαν την τελευταία δεκαετία όταν οι υπόλοιποι αντιμετώπιζαν τις απολύσεις. Στην Ισπανία από το 2008 μέχρι σήμερα αυξήθηκε κατακόρυφα ο αριθμός των πολυεκατομμυριούχων, οι αποδοχές των εργαζομένων αυξήθηκαν κατά 1,5% και τα κέρδη των επιχειρήσεων κατά 60%, ενώ μειώθηκε η φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων και του μεγάλου κεφαλαίου. Το Unidas Podemos αγωνίζεται για να διασφαλίσει τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων που αμφισβητούνται εκ νέου και να τα διευρύνει, σε αντιπαράθεση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
* Η πολιτική και οικονομική κρίση συμπληρώνεται και με μια σκληρή αντιπαράθεση για το εδαφικό στην Καταλωνία, που πυροδοτήθηκε από τις βαριές ποινές που επιβλήθηκαν στους φυλακισμένους Καταλανούς εθνικιστές ηγέτες...
Το Unidas Podemos αγωνίζεται για μια Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, ένα πραγματικά δημοκρατικό πολυεθνικό κράτος. Το γεγονός ότι έχουμε τη μοναρχία αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για να επιλύσουμε το εδαφικό μας πρόβλημα. Όσο έχουμε τη μοναρχία θα είναι αδύνατον να έχουμε ένα κράτος όπου θα εκφράζονται όλοι οι διαφορετικοί λαοί της Ισπανίας. Το σημερινό σύνταγμα αναγνωρίζει «τις διαφορετικές εθνότητες που συμβιώνουν μέσα στο κράτος», δεν φτάνει όμως αυτό. Τα ισχυρά εθνικιστικά αισθήματα του καταλανικού λαού και το αίτημα ανεξαρτησίας της Καταλωνίας οφείλονται στις επιθέσεις της ισπανικής Δεξιάς και του κεντρικού κράτους. Το Λαϊκό Κόμμα προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο εναντίον του Καταστατικού Αυτονομίας της Καταλωνίας που είχε ψηφιστεί στην τοπική Βουλή και σε δημοψήφισμα, για να ψηφιστεί μετά και στην ισπανική Βουλή. Στους Καταλανούς αρνήθηκαν τα δικαιώματα που είχαν παραχωρηθεί στη Βαλένθια και την Ανδαλουσία. Πολλοί Καταλανοί βίωσαν ως επίθεση την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου να ακυρώσει το Καταστατικό της Αυτονομίας (Περιφέρειας) όταν άλλες περιφέρειες έχουν καταστατικά που προβλέπουν τα δικαιώματα που τους αρνήθηκαν.
Η Δεξιά εκμεταλλεύτηκε για εκλογικούς λόγους το καταλανικό ρίχνοντας στην κυριολεξία βενζίνη στη φωτιά. Η Δεξιά εμφανίστηκε ως ο εγγυητής της ενότητας της Ισπανίας με την κοντόφθαλμη λογική ότι η ενότητα μπορεί να επιβληθεί με την καταστολή και όχι με τον πολιτικό διάλογο και τη συναίνεση σε ένα δημοκρατικό και αποδεκτό πλαίσιο.
* Το Unidas Podemos αμέσως μετά τη σκληρή καταδικαστική απόφαση των Καταλανών ηγετών μίλησε για απονομή χάριτος και αμνηστία...
Η ισπανική Δικαιοσύνη πολλές φορές μοιάζει σαν να βρίσκεται στην περίοδο του Φράνκο. Η σκληρή καταδίκη φυλάκισης των Καταλανών ηγετών είναι λανθασμένη σε νομικό επίπεδο και εξαιρετικά λανθασμένη στο πολιτικό επίπεδο. Για εμάς, είναι αδιανόητο να υπάρχει έστω και ένας Καταλανός ηγέτης στη φυλακή ή έστω και ένας απλός πολίτης στη φυλακή μόνο και μόνο γιατί υπερασπίστηκε μια πολιτική άποψη. Αυτή η απαράδεκτη απόφαση πρέπει να διορθωθεί διαμέσου απονομής χάριτος, αμνηστίας ή αλλαγής της ποινικής νομοθεσίας, γιατί είναι απαράδεκτο να προβλέπονται ακόμη καταδίκες για στάση, εξέγερση ή ανυπακοή. Για εμάς, οι Καταλανοί εθνικιστές κάνουν λάθος που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν το καταλανικό στην προεκλογική εκστρατεία γιατί το μόνο που θα πετύχουν είναι να αυξήσουν την ψήφο προς τη Δεξιά και την Ακροδεξιά στην υπόλοιπη Ισπανία. Θα είναι πραγματικό έγκλημα να βρεθούμε μετά τις εκλογές με μια πολιτική πλειοψηφία της Δεξιάς και με μια δεξιά κυβέρνηση εξαιτίας της αντιπαράθεσης στην Καταλωνία. Θα είναι αρνητικό για όλους και κυρίως για την ίδια την Καταλωνία.
* Ο Σάντσεθ, όπως όλοι, γνώριζε ότι η δικαστική απόφαση για τους Καταλανούς εθνικιστές θα έφτανε στο μέσο της προεκλογικής αντιπαράθεσης. Γιατί προκήρυξε τις εκλογές;
Ο Σάντσεθ σκέφθηκε με καθαρά οπορτουνιστικό και λανθασμένο τρόπο. Νόμιζε ότι θα μπορούσε να αυξήσει τις ψήφους και τους βουλευτές του παίρνοντας ψήφους από το Unidas Podemos. Εμείς νομίζουμε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μόνο η Δεξιά και η Ακροδεξιά θα επωφεληθούν από τις εκλογές. Ίσως τον Σάντσεθ δεν τον ενοχλεί η ενίσχυση της Δεξιάς, εάν σκέφτεται να συνεργαστεί και να κάνει μια κυβερνητική συνεργασία με τη Δεξιά και όχι με το Unidas Podemos. H πολιτική ανευθυνότητα του Σοσιαλιστικού Κόμματος έχει μια δική της λογική.
* Πώς είδατε τη δημιουργία του ψηφοδελτίου του Ινίχο Ερεχόν και τη συμμετοχή του στις εκλογές;
Νομίζουμε ότι δεν υπήρχε η ανάγκη της καθόδου στις εκλογές ενός σχηματισμού που δεν έχει καν εκλογικό πρόγραμμα, που το κόμμα του δεν έχει πολιτικό πρόγραμμα. Η κάθοδος του στις εκλογές έγινε με βιασύνη και την προτροπή του Σοσιαλιστικού Κόμματος, με μόνο στόχο να εξασθενίσει το Unidas Podemos. Έχουμε την εντύπωση ότι ο κόσμος της Αριστεράς, οι πολίτες και οι ακτιβιστές, κατανοούν κάθε μέρα διαρκώς και περισσότερο ότι υπάρχει μια κενή πρόταση. Εκτιμούμε παράλληλα ότι δεν θα μας προκαλέσει μεγάλα προβλήματα και ότι θα έχει περιορισμένα εκλογικά αποτελέσματα.
Για το Unidas Podemos το πρόβλημα είναι και παραμένει η Δεξιά και όχι ο Ερεχόν. Μας ανησυχεί το γεγονός ότι με τις ψήφους του Ερεχόν αλλάζει η κατανομή των υπολοίπων, που αντί να πάνε, για παράδειγμα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα θα πάνε στη Δεξιά και κυρίως στο ακροδεξιό Vox, με βάση τον εκλογικό νόμο. Για παράδειγμα, ο δεύτερος βουλευτής που εκλέγουμε στη Μάλαγα και το Μπιλμπάο μπορεί να πάει στο Vox και το Λαϊκό Κόμμα. Κάθε φορά που η ισπανική Αριστερά ενισχυόταν, το βαθύ κράτος αναδείκνυε υποτιθέμενες πρωτοβουλίες μέσα από την Αριστερά, που υποτίθεται ότι θα της έφερναν περισσότερες ψήφους και δύναμη. Στο τέλος αποδεικνυόταν ότι ήταν μόνο για να την αποδυναμώσουν. Μετά από λίγο καιρό όλα αυτά τα εγχειρήματα κατέληγαν στην είσοδό τους στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Το ζήσαμε τη δεκαετία του ’70, όταν το ΚΚ της Ισπανίας ήταν ισχυρό, και το ζήσαμε τη δεκαετία του ’90, όταν η Ενωμένη Αριστερά ήταν ισχυρή. Το βλέπουμε και σήμερα, όταν το Unidas Podemos είναι αρκετά ισχυρό και διεκδικεί να αλλάξει τις πολιτικές ισορροπίες στη χώρα.
Για το Unidas Podemos το ψηφοδέλτιο του Ερεχόν δεν αποτελεί εχθρό. Ο εχθρός μας είναι η Δεξιά, η Ακροδεξιά και ο νεοφιλελευθερισμός. Εμείς το μόνο που λέμε είναι οι υποψηφιότητες του Ερεχόν στις περιφέρειες που κατεβαίνει να μην διευκολύνουν την εκλογή δεξιών βουλευτών. Εάν είναι αριστεροί, πρέπει να βοηθήσουν στην ενίσχυση της Αριστεράς στη χώρα μας και στην αποδυνάμωσή της. Αυτή τη στιγμή το Σοσιαλιστικό Κόμμα ακολουθεί κεντρώα κεντροαριστερή πολιτική, για να μην πω νεοφιλελεύθερη πολιτική. Για τον Ερεχόν το Unidas Podemos είναι εχθρός, για το Unidas Podemos o Ερεχόν δεν είναι εχθρός. Το μόνο που του λέμε είναι να μην κάνει τη βρόμικη δουλειά για λογαριασμό της Δεξιάς.
* Στην Ισπανία βιώνετε μια πρωτοφανή και οργανωμένη προεκλογική εκστρατεία με τη... βιομηχανική παραγωγή fake news από το Λαϊκό Κόμμα...
Η Δεξιά εκμεταλλεύεται τα κενά της νομοθεσίας, αλλά είναι προφανές ότι επιχειρεί μια εκλογική απάτη και νοθεία του αποτελέσματος και θα έπρεπε οι αρχές να πάρουν μέτρα. Το Λαϊκό Κόμμα παράγει fake news και μαύρη προπαγάνδα εναντίον της Αριστεράς, εναντίον του Unidas Podemos, αλλά και του προοδευτικού εκλογικού σώματος, προτρέποντας στην αποχή. Η παραγωγή fake news στα κοινωνικά δίκτυα ή οι αφισοκολλήσεις τους στοχεύουν ξεκάθαρα στην αποχή των ψηφοφόρων του Unidas Podemos και των Σοσιαλιστών.
* Τις τελευταίες ημέρες είδαμε τη μούμια του Φράνκο να μεταφέρεται στο Ελ Πάρδο...
Με πάρα πολλά χρόνια καθυστέρηση έγινε κάτι που μια δημοκρατική χώρα θα είχε κάνει την πρώτη ημέρα της πτώσης μιας δικτατορίας. Είναι ντροπή όμως η προεκλογική χρήση που έγινε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Οι Σοσιαλιστές κυβέρνησαν για πάνω από είκοσι χρόνια και είχαν πολλές ευκαιρίες να το κάνουν.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα κάνει μεγάλο λάθος να παρουσιάζει την εκταφή του δικτάτορα ως την αποθέωση της δημοκρατίας και το τέλος της ιστορικής αντιπαράθεσής μας με τη φασιστική δικτατορία. Για εμάς, είναι η αρχή, μια μεγάλη ευκαιρία για να βρούμε τις σορούς περισσότερων από 100 χιλιάδων ανδρών και γυναικών που εκτελέστηκαν και τάφηκαν σε πολλές περιπτώσεις σε ομαδικούς τάφους στις άκρες των δρόμων και των νεκροταφείων, σε χωράφια και μάντρες και που οι συγγενείς, οι φίλοι και οι σύντροφοί τους δεν μπορούν να τους δώσουν μια αξιοπρεπή ταφή και ένα όνομα. Η οικογένεια του Φράνκο έχει το δικαίωμα να έχει ένα τάφο. Τα θύματά του όμως όχι.
Η δημοκρατία και οι θεσμοί πρέπει να αποκτήσουν τουλάχιστον την ευπρέπεια να δώσουν κάποια απάντηση. Ξέρουμε πού βρίσκονται εκατοντάδες ομαδικοί τάφοι αθώων πολιτών. Ξέρουμε και ποιοι είναι αυτοί που έχουν εκτελεστεί. Μια δημοκρατική χώρα έχει υποχρέωση να ταυτοποιήσει τα θύματα μιας αιμοσταγούς δικτατορίας. Αυτές τις ημέρες οι φασίστες του Vox έφθασαν να προσβάλουν τη μνήμη ακόμη και των δεκατριών νεαρών γυναικών που εκτελέστηκαν μετά τον πόλεμο στη Μαδρίτη ως αντίποινα γιατί ανήκαν στην κομμουνιστική και σοσιαλιστική νεολαία. Καταφύγαμε με τους συγγενείς των θυμάτων στη Δικαιοσύνη, η οποία μαζί με την κυβέρνηση σιωπούν και δεν εφαρμόζουν τον «Νόμο για την Ιστορική Μνήμη».
