Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
18.2°C22.0°C
1 BF 47%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
18 °C
14.7°C21.2°C
2 BF 57%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
16.0°C19.4°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
18.8°C21.5°C
1 BF 61%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.9°C18.4°C
2 BF 63%
Κοσμοδρόμιο, από τον Νίκο Κυριακίδη / Κλίμα - Περιβάλλον: Όταν μιλούν οι εικόνες...
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Κοσμοδρόμιο, από τον Νίκο Κυριακίδη / Κλίμα - Περιβάλλον: Όταν μιλούν οι εικόνες...

Οι κινητοποιήσεις των νέων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο ενάντια στην κλιματική αλλαγή δεν αφήνουν ασυγκίνητο κανέναν κυριολεκτικά. Ορισμένοι βλέπουν την αφύπνισή τους με καχυποψία, σε άλλους το κίνημά τους δείχνει ενοχλητικό. Το θεωρούν κατευθυνόμενο, υπερβολικό, όχι και τόσο ειλικρινές. Όμως, οι παρακάτω εικόνες -οι δημιουργοί τριών εξ αυτών έχουν διακριθεί με τον τίτλο του «περιβαλλοντικού φωτογράφου της χρονιάς» από το βρετανικό Ινστιτούτο Διαχείρισης Υδάτων και Περιβάλλοντος (CIWEM)- είναι τόσο ειλικρινείς όσο και η ίδια η πραγματικότητα.

Η ακτή των φυκιών

Σε μια παραλία της προστατευμένης περιοχής Τουλούμ, πνιγμένη από τα πλαστικά και τα φύκια κοντά στο διάσημο θέρετρο του Κανκούν, η Μεξικάνα φωτογράφος και περιβαλλοντική ακτιβίστρια Κριστίνα Μίτερμεϊερ μιλά για ό,τι βλέπει. Από το 2011, τα φύκια έχουν «βγει» στις ακτές του Κόλπου του Μεξικού σε μια οργιώδη «υπερπλασία» που είναι αδύνατον να ελεγχθεί και να αντιμετωπιστεί. Οι επιστημονικές μελέτες συνδέουν την εισβολή τους με την αποψίλωση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου. Καθώς τα δάση κόβονται για να δημιουργηθεί καλλιεργήσιμη έκταση, τα λιπάσματα που χρησιμοποιούνται για τον εμπλουτισμό του εδάφους καταλήγουν με τις βροχές κατευθείαν στον Αμαζόνιο. Η ροή του ποταμού τα συμπαρασύρει στον ωκεανό αλλάζοντας τη σύνθεση των θρεπτικών συστατικών του νερού, με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη αύξηση των φυκιών. Κάθε κύμα βγάζει όλο και περισσότερα στην ακτή σχηματίζοντας αδιαπέραστα στρώματα πάνω στην άμμο εκεί που κάποτε γεννούσαν τα αυγά τους οι χελώνες. Την εικόνα συμπληρώνουν τα μπουκάλια, οι οδοντόβουρτσες, οι πλαστικοί αναπτήρες, τα υπολείμματα μιας καταναλωτικής καθημερινότητας που έγιναν απορρίμματα πριν από πολύ καιρό και κατέληξαν στις ακτές με τα ρεύματα των ωκεανών. Η Μίτερμεϊερ έχει αφιερώσει τη ζωή και τη δουλειά της στην προστασία των ωκεανών και καταγράφει με τον φακό της τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής από την Ανταρκτική έως τα Νησιά Γκαλαπάγκος και από την πατρίδα της, το Μεξικό έως τη Γαλλική Πολυνησία.

Η πόλη του νέφους

Το Μεξικάλι είναι πρωτεύουσα της μεξικάνικης πολιτείας Μπάχα Καλιφόρνια, στα σύνορα με τις ΗΠΑ. Ιδρύθηκε μόλις το 1903 και σήμερα είναι μεγάλο βιομηχανικό και ενεργειακό κέντρο της περιοχής. Την Πρωτοχρονιά του 2018 οι κάτοικοί του αντίκρισαν αυτή την εικόνα. Εκείνη την ημέρα ήταν μία από τις πόλεις με τη χειρότερη ατμοσφαιρική ρύπανση στον πλανήτη εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, της γεωγραφικής θέσης του, της βιομηχανικής υπερδραστηριότητας και της κυκλοφορίας οχημάτων. Η κατασκευή θερμοηλεκτρικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής στην ευρύτερη περιοχή του Μεξικάλι έχει επιταχυνθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της αυξημένης ζήτησης από τη γειτονική Καλιφόρνια. Πολλά από αυτά κατασκευάζονται αποκλειστικά για την αμερικανική ενεργειακή αγορά. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, οι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής είναι από τις μεγαλύτερες μεμονωμένες πηγές ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην ευρύτερη περιοχή. Τα επίπεδα μικροσωματιδίων, όζοντος και μονοξειδίου του άνθρακα κυμαίνονται μακράν πέραν των ανώτατων προβλεπόμενων ορίων και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Επίσης, τα ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας από παθήσεις του καρδιοαναπνευστικού είναι από τα υψηλότερα στη χώρα (φωτογραφία Eliud Gil Samaniego, 2019 CIWEM environmental photographer of the year).

Πίνοντας απ’ τα λασπόνερα

Η δίψα επιτακτική ανάγκη, αλλά το νερό λίγο και βρόμικο. Ένα αγόρι προσπαθεί να ξεδιψάσει πίνοντας από μια λίμνη με λασπόνερα στην Κένυα. Η καταστροφή των φυσικών πηγών πόσιμου νερού είναι ακόμη μία συνέπεια της αποψίλωσης των δασών χάριν της δημιουργίας καλλιεργήσιμης γης και μια δοκιμασία ζωής και θανάτου για τις τοπικές κοινότητες. Η έλλειψη καθαρού πόσιμου νερού αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών, όπως η χολέρα, ο τυφοειδής πυρετός, η δυσεντερία, αποδεκατίζοντας τις πιο ευάλωτες κοινότητες της Αφρικής. Η δασική αποψίλωση παραμένει μια περιβαλλοντική μάστιγα για την Κένυα. Όταν η χώρα έγινε ανεξάρτητη το 1963, τα δάση κάλυπταν περίπου το 10% της επικράτειάς της. Το 2012, το ποσοστό αυτό είχε πέσει στο 6%. Εκτιμάται ότι η Κένυα χάνει ετησίως 120.000 στρέμματα δάσους εξαιτίας της αποψίλωσης, παρά τις προσπάθειες των κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα (φωτογραφία Dharshie Wissah, 2019 CIWEM environmental photographer of the year).

Όνειρα στον βούρκο

Ο τερματικός σταθμός Σαντεργκάτ στον ποταμό Μπουριγκάνκα που διασχίζει την Ντάκα, την πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ποτάμια λιμάνια του κόσμου. Και ο Μπουριγκάνγκα είναι ένας από τους πιο μολυσμένους ποταμούς του κόσμου. Χημικά απόβλητα εργοστασίων, οικιακά απορρίματα, ιατρικά απόβλητα, λύματα, νεκρά ζώα, πλαστικά και πετρέλαιο καταλήγουν δίχως την παραμικρή επεξεργασία στο ποτάμι, δημιουργώντας μια τοξική βόμβα που απειλεί την υγεία, την τροφική αλυσίδα και την οικονομική επιβίωση χιλιάδων ανθρώπων. Από τους 4.500 τόνους στερεών αποβλήτων που παράγει κάθε μέρα η πόλη, το μεγαλύτερο μέρος καταλήγει στον Μπουριγκάνγκα. Εκτός αυτού, 21.600 κυβικά μέτρα υγρών τοξικών αποβλήτων χύνονται κάθε μέρα στον ποταμό από τα βυρσοδεψία της πόλης. (Φωτογραφία Amdad Hossain, 2019 CIWEM environmental photographer of the year)

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL