Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς κρύβεται πίσω από τη χθεσινή αυτόκλητη υποψηφιότητα του πρώην υπουργού Οικονομικών της Βρετανίας (επί κυβερνήσεων Ντέιβιντ Κάμερον) Τζορτζ Όσμπορν για τη θέση του διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που μένει κενή μετά τον διορισμό της Κριστίν Λαγκάρντ στην προεδρία της ΕΚΤ. Σε κάθε περίπτωση πάντως δεν μοιάζει να είναι μια απλή ατομική πρωτοβουλία. Ο Όσμπορν- που κόντρα στον γενικό «κανόνα» μεταπήδησε στη δημοσιογραφία από την πολιτική και σήμερα είναι διεθυντής της free press ταμπλόιντ "Evening Standard"- έχει στρέψει τελευταία την γραμμή της εφημερίδας του υπέρ της υποψηφιότητας του Μπόρις Τζόνσον για την πρωθυπουργία.
Βεβαίως, το γεγονός ότι επέλεξε να στηρίξει την «ψυχή» του στρατοπέδου του Brexit ενώ όσο ήταν στην κυβέρνηση του Κάμερον έκανε εκστρατεία υπέρ της παραμονής της χώρας του στην Ε.Ε., αποτελεί προφανώς μια λεπτομέρεια της ιστορίας. Όπως και το ότι η οικονομική πολιτική «θεσμικής» λιτότητας, την οποία υπηρέτησε πιστά και εφάρμοσαν στο έπακρο οι κυβερνήσεις Κάμερον με το γνωστό μότο «όλοι στην ίδια βάρκα είμαστε», επέδρασε καθοριστικά στο αποτέλεσμα του διχαστικού δημοψηφίσματος υπέρ του Brexit, το 2016.
Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ των "Financial Times", ο Όσμπορν εξέφρασε την επιθυμία του να αναλάβει το πόστο του ΔΝΤ σε «φίλους» του, λέγοντας μάλιστα ότι τρέφει μεγάλες ελπίδες να υποστηριχθεί η υποψηφιότητά του από μια βρετανική κυβέρνηση υπό τον Μπόρις Τζόνσον. Αν και, ως γνωστόν, στη βάση του άγραφου κανόνα των συμφωνιών του Μπρέτον Γουντς, το πόστο του ΔΝΤ το καταλαμβάνει πάντα Ευρωπαίος και εκείνο της Παγκόσμιας Τράπεζας Αμερικανός, κανένας Βρετανός δεν έχει μέχρι στιγμής γίνει διεθυντής του Ταμείου στην 75χρονη ιστορία του.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι τους οποίους επικαλούνται οι "F.T." άφησαν να εννοηθεί ότι η Βρετανία είναι πιθανό να ποντάρει στο πόστο του διευθυντή του ΔΝΤ θέλοντας να δείξει ότι το Brexit δεν έχει αμβλύνει τις φιλοδοξίες της να συνεχίσει να διαδραματίζει ενεργό ρόλο στην διεθνή σκηνή. Έτσι, ίσως δεν είναι τυχαίο πως ο Όσμπορν διατυμπανίζει στους «φίλους» του ότι η υποψηφιότητά του είναι η καλύτερη που μπορεί να υποστηριχθεί από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Πάντως, μ' ένα φαρμακερό υπονοούμενο, ο "Guardian" σημειώνει στο δικό του ρεπορτάζ πως η υποψηφιότητα του Όσμπορν «θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σκληρό ανταγωνισμό από άλλους υποψήφιους υψηλής εξειδίκευσης σε μια εποχή που η διεθνή εικόνα της Βρετανίας έχει αμαυρωθεί από τις εσωτερικές διαμάχες σε σχέση με το Brexit». Κατά την εφημερίδα, μεταξύ αυτών των υποψήφιων «υψηλής εξειδίκευσης» βρίσκεται και ο Μάρκ Κάρνεϊ, ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας- τον οποίο μάλιστα διόρισε ο ίδιος ο Όσμπορν-, η θητεία του οποίου λήγει τον επόμενο χρόνο.
Έντονες ήταν οι αντιδράσεις κατά της υποψηφιότητας Όσμπορν εντός Βρετανίας τόσο από πολιτικούς όσο και από οικονομολόγους. «Οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί θεσμοί πρέπει να ηγούνται από εκείνους που μάχονται κατά της φτώχειας και της ανισότητας. Η κορυφαία θέση δεν πρέπει να πάει σε κάποιον που στο βιογραφικό του υπάρχει το θανατηφόρο βρετανικό πρόγραμμα λιτότητας που βύθισε στη δυστυχία εκατομμύρια πλουτίζοντας τους λίγους» έγραψε στο Twitter o βουλευτής των Εργατικών Νταν Κάμντεν. Απ' την πλευρά του, ο καθηγητής Οικονομικών και πρώην μέλος της επιτροπής νομισματικής πολιτικής της Τράπεζας της Αγγλίας Ντάνι Μπλαντσφλάουερ έγραψε: «Ο Τζορτζ Όσμπορν ήταν ο χειρότερος υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας τα τελευταία τριακόσια χρόνια. Δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς αυτό τον καθιστά ικανό να αναλάβει την ηγεσία του ΔΝΤ».
