Η Πέμπτη που περίμεναν οι ποδοσφαιρόφιλοι και οι ποδοσφαιρόφιλες του πλανήτη πλησιάζει ο διαιτητής ετοιμάζεται να σφυρίξει την έναρξη του πρώτου αγώνα του φετινού Μουντιάλ μεταξύ της οικοδέσποινας Ρωσίας και της Σαουδικής Αραβίας. Βέβαια, δεν είναι το ματς που περιμένουν όλοι με αγωνία, είναι απλώς η πρεμιέρα ενός μήνα αλλιώτικου από τους άλλους, με υπερωρίες μπροστά στις μικρές οθόνες σε μπαλκόνια, καφενεία και μπαρ και με γιγαντοοθόνες στη Ρωσία, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, που συνηθίζουν το περιβόητο public viewing, την προβολή των αγώνων σε δρόμους και πλατείες.
Για τις δυνάμεις ασφαλείας της οικοδέσποινας αυτές οι συναθροίσεις -και όχι μόνο- αποτελούν έναν τρομακτικό πονοκέφαλο, καθώς φοβούνται τρομοκρατικά χτυπήματα. Αλλά και για τον υπουργό Οικονομικών της Μόσχας αυτή η λαμπρή διοργάνωση, το όνειρο του Βλαντίμιρ Πούτιν, που έγινε πραγματικότητα, μοιάζει εφιάλτης, καθώς έχει στοιχίσει μια περιουσία σε μια χώρα που δεν τις περισσεύουν τα ρούβλια.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018 είναι το ακριβότερο στην ιστορία των Μουντιάλ, με το κόστος για την κατασκευή ή την ανακατασκευή των 12 γηπέδων που θα φιλοξενήσουν τους αγώνες σε 11 πόλεις να έχει ξεπεράσει τα 10 δισ. ευρώ. Αυτά τα γήπεδα τα έφτιαξαν κυρίως κακοπληρωμένοι μετανάστες από το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν, τα πτωχοκομεία της Κεντρικής Ασίας, που δούλευαν όλο τον χειμώνα υπό απάνθρωπες συνθήκες και με το θερμόμετρο να δείχνει συχνά μείον 20 βαθμούς, πολλοί από τους οποίους έμειναν στο τέλος απλήρωτοι από εγκληματίες υπερεργολάβους.
Κι αυτούς ακριβώς τους εργάτες -στην πλειονότητά τους μουσουλμάνοι- φοβούνται τώρα οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, καθώς δηλώνουν ότι έχουν πληροφορίες ότι προσπαθούν να τους στρατολογήσουν τζιχαντιστές για να χτυπήσουν κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Πάντως, ο φόβος, η εκμετάλλευση, το κόστος που έχει ξεφύγει, που ήταν θέματα συζήτησης μέχρι χθες, από την Πέμπτη ελάχιστα θα απασχολούν τους Ρώσους, που αγαπούν πολύ το ποδόσφαιρο, αν και δεν έχουν μεγάλη αδυναμία στις ομάδες του δικού τους πρωταθλήματος. Φαίνονται αποφασισμένοι να χαρούν τη γιορτή του ποδοσφαίρου που γίνεται στον τόπο τους, όπως αποφασισμένοι είναι οι φίλαθλοι και απανταχού της Γης.
Όπως αποφασισμένοι είναι και οι Έλληνες, παρά την απουσία της εθνικής μας ομάδας στη φετινή διοργάνωση. Από την Πέμπτη θα λάμψουν οι παλαιοί ήρωες, κάποιοι μπορεί και να γκρεμιστούν και θα γεννηθούν καινούργιοι. Κι όσο κι αν είναι πολύ δύσκολο να αναπληρωθεί του Διακογιάννη η φωνή, τα αυτιά των περισσότερων θα είναι προσηλωμένα στους σπορτκάστερ και τα μάτια στις οθόνες. Το ματς αρχίζει.
