Του Τάσου Βακαλόπουλου
Οι αλλαγές στην ελληνική διαιτησία άρχισαν το φθινόπωρο του 2016, τότε που ανέλαβε η επιτροπή εξομάλυνσης και αμέσως άλλαξε την Κεντρική Επιτροπή!
Πέρασε αρκετός καιρός, μέσα στον οποίο έγιναν βήματα μπροστά και όποιος δεν το αποδέχεται είτε είναι άσχετος με το ποδόσφαιρο είτε έχασε τις αβάντες.
Το φετινό πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ κρίθηκε στις λεπτομέρειες και από τις ενέργειες κυρίως των αξιωματούχων των δύο ΠΑΕ που το κυνήγησαν μέχρι το τέλος. Τώρα, λοιπόν, που πήγαμε δύο βήματα μπροστά, με νέο κανονισμό διαιτησίας, με VAR, με νέους πίνακες και ακόμη δύο ξένους αρχιδιαιτητές, μπορούμε να ανεβάσουμε ένα ακόμη επίπεδο τη Σούπερ Λιγκ. Σωστή και η απόφαση για έλευση ξένων διαιτητών για τα μεγάλα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Επόμενο θέμα η αναδιάρθρωση των κατηγοριών του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η χώρα μας, όπως είναι τώρα, μια επαγγελματική κατηγορία χρειάζεται να έχει, με 16 ή 18 ομάδες, χωρίς Λίγκα 1 και Λίγκα 2. Κανένα πρωτάθλημα στην Ευρώπη δεν θεωρείται σοβαρό όταν χωρίζεται σε ομίλους και έχει πλέι οφ και πλέι άουτ.
Ο υφυπουργός Βασιλειάδης λογικό είναι να προτείνει σχέδια και να στοχεύει σε κάτι καλύτερο. Λογικό όμως είναι να μιλήσει πρώτα με ανθρώπους που έχουν παίξει ποδόσφαιρο και όχι με εκείνους που δεν έχουν μπει ποτέ σε αγωνιστικό χώρο.
Σε λίγες ημέρες ξεκινά και το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στη Ρωσία. Είναι θεσμός που υστερεί σε πολλά σημεία και που η FIFA δεν λέει να τα διορθώσει! Στα λόγια όλα φαίνονται καλά, όταν ξεκινήσουν όμως τα παιχνίδια θα πούμε περισσότερα. Τα φαβορί γνωστά: Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Βέλγιο από την Ευρώπη, Βραζιλία και Αργεντινή από τη Λατινική Αμερική. Ερωτηματικό η γηπεδούχος Ρωσία, που θέλει να φτάσει ψηλά και θα το προσπαθήσει.
Στα περισσότερα Μουντιάλ οι διαιτησίες δεν είναι καλές ενισχύοντας την καχυποψία των φίλων του ποδοσφαίρου ότι κάποια παιχνίδια "παίζονται" και εκτός αγωνιστικού χώρου. Μακάρι σε αυτή τη διοργάνωση να δούμε κάτι διαφορετικό.
