ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΡΟΥΝΤΑ
Ο Νίκος Γκάλης είναι δίχως καμία αμφισβήτηση ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών. Πλέον ανήκει και με επίσημο τρόπο στην "ελίτ" του αθλήματος, αφού είναι ο πρώτος Έλληνας που έγινε μέλος του Naismith Hall of Fame, μια ύψιστη διάκριση για τον αθλητή που συνέβαλε τα μέγιστα στην "εκτόξευση" του ελληνικού μπάσκετ.
Ο επονομαζόμενος και "γκάνγκστερ" γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1957 στο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ. Αγωνίστηκε στο κολέγιο Σίτον Χολ, έγινε ντραφτ από τους Μπόστον Σέλτικς, ενώ φόρεσε τη φανέλα του Άρη (από το 1979 έως το 1992) και του Παναθηναϊκού (από το 1992 έως το 1994) κατακτώντας συνολικά 8 πρωταθλήματα και 7 Κύπελλα (όλα με τους Θεσσαλονικείς, εκτός από το Κύπελλο Ελλάδας του 1993, το οποίο σήκωσε με τους «πράσινους» νικώντας στον τελικό τον... Άρη).
Ο Νίκος Γκάλης οδήγησε την Εθνική Ανδρών στην κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 1987, αλλά και στο αργυρό μετάλλιο δύο χρόνια μετά στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ. Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο Μουντομπάσκετ του 1986, σε τέσσερα Ευρωμπάσκετ (1983, 1987, 1989, 1991), ενώ από το 1981 έως το 1991 ήταν διαρκώς ο πρώτος σκόρερ στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Το 1987 με τα όσα έκανε στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας ήταν ο MVP της διοργάνωσης, ενώ ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας της χρονιάς εκείνης σε Ελλάδα και Ευρώπη. Από το 2016 το κλειστό του ΟΑΚΑ έχει πάρει το όνομά του, όπως και η κεντρική σάλα το Αλεξάνδρειου από το 2013.
Είναι ένας μπασκετμπολίστας που συγκέντρωσε εύρος εγκωμιαστικών σχολίων από τους κορυφαίους του αθλήματος, όπως ο συγχωρεμένος Ντράζεν Πέτροβιτς («αν εγώ είμαι ο γιος του διαβόλου, τότε ο Νίκος Γκάλης είναι ο ίδιος ο διάβολος»), ο Άρβιντας Σαμπόνις («αν ο Γκάλης θέλει να βάλει καλάθι, θα το βάλει όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος»), ο φίλος του Μπομπ Μακ Αντού («είδα τον Γκάλη να κάνει πράγματα που δεν γινόντουσαν ούτε στους Λέικερς και τους Σέλτικς»), ακόμα και ο Μάικλ Τζόρνταν («δεν περίμενα πως θα υπήρχε ένας τόσο καλός επιθετικός παίκτης στην Ευρώπη και ειδικότερα στην Ελλάδα»).
Τα κατορθώματα του Γκάλη υπερέβησαν τα στενά αθλητικά πλαίσια. Όπως αποκάλυψε ο ίδιος, στον λόγο που έβγαλε στην εκδήλωση της βράβευσής του, ένας κύριος τον σταμάτησε στη γειτονιά του στη Θεσσαλονίκη για να τον ευχαριστήσει μέσα από την καρδιά του γιατί έσωσε τον γιο του από τη μάστιγα των ναρκωτικών. Χάρη στον Νίκο Γκάλη αγάπησε το μπάσκετ, έγινε μπασκετμπολίστας και βρήκε το νόημα της ζωής...
