"Γιατί τα πολιτικά δεν πρέπει να μένουν έξω από το γήπεδο;” ρωτήσαμε το πλέον “αρμόδιο” περιοδικό για το θέμα "HUMBA!". Πρόκειται για έντυπο που κυκλοφορεί κάθε τρεις μήνες και μεταφέρει εδώ και αρκετά χρόνια μια διαφορετική ματιά από αυτή που βλέπουμε στον αθλητικό Τύπο με άρθρα που αποτυπώνουν το κοινωνικό και πολιτικό νόημα των σπορ. Οι συντάκτες του "HUMBA!" (τους βρίσκετε κι εδώ: humbazine.gr) είδαν με πολύ θετικό τρόπο την πρωτοβουλία που ξεκίνησε από τον αθλητικό χώρο για την Ηριάννα και εκφράζουν την άποψη ότι έχει φτάσει πια η ώρα να μπει τέλος μια και καλή στο ταμπού που λέει ότι οι αθλητές πρέπει να ασχολούνται μόνο με το επόμενο ματς, ακόμη κι αν γύρω τους μια ολόκληρη κοινωνία βράζει και ο αθλητισμός είναι μόνο ένα κομμάτι της. Παράλληλα, επιρρίπτουν ευθύνες στην κυβέρνηση για όσα γίνονται και με την υπόθεση της Ηριάννας, μιλώντας για “διπροσωπία”.
Κάτω τα χέρια από τις ζωές μας
Έχοντας μπει αισίως στον έβδομο χρόνο καθεστώτος Μνημονίων και επιτροπείας, μπορούμε να φωνάξουμε, δικαίως, ένα "επιτέλους" που άνθρωποι από τον αθλητικό χώρο συνυπέγραψαν το κείμενο αλληλεγγύης προς την άδικα φυλακισμένη Ηριάννα. Φυσικά, αυτό δεν ήρθε από... παρθενογένεση, μια και η συγκεκριμένη παρέα από τους (νυν και τέως) ποδοσφαιριστές του ΠΓΣΣ ήταν αυτή που συντόνισε την όλη κίνηση - ήταν η ίδια παρέα που ασχολήθηκε με τη διαμαρτυρία εναντίον των περιβαλλοντοκτόνων έργων σε Σκουριές, όπως και υπέρ της αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες. Ήρθε πια η ώρα να γίνει αντιληπτό και μεμονωμένα αλλά και στα οργανωμένα σωματεία των αμειβομένων αθλητών ότι πρέπει να σπάσει η σιωπή τους για θέματα που μαστίζουν την ελληνική κοινωνία.
Αυτή τη φορά η έκπληξη είχε ήδη γίνει. Αντί να μπει μπροστά η οπαδική σκηνή, όπως και στο παρελθόν, βλέπε δολοφονία Αλ. Γρηγορόπουλου (2008), ψήφιση Μνημονίων (2011), δολοφονία Π. Φύσσα (2013), δημοψήφισμα (2015), ερχομός προσφύγων (2015), είδαμε τώρα ανθρώπους του αθλητισμού να το κάνουν και μάλιστα με μια από κοινού δράση.
Είναι όμως και η κατάλληλη ευκαιρία ώστε να καταγγελθεί η διπροσωπία της πρώην/νυν ηγεσίας του υφυπουργού Αθλητισμού, που, ενώ από τη μία κάνει λόγο για "δυσάρεστη έκπληξη", εξακολουθεί να έχει σε ισχύ το αυταρχικό νομικό πλαίσιο της "αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας", τον λεγόμενο και "τρομονόμο". Ένας αντίστοιχος όμως ειδικού τύπου "αθλητικός τρομονόμος" εξακολουθεί να ισχύει για εμάς που συνεχίζουμε να θέλουμε να πηγαίνουμε γήπεδο, δίνοντας δίχως καμιά νομική αιτιολόγηση τον ΑΜΚΑ μας ώστε να εκδώσουμε εισιτήριο ή να μην έχουμε τη δυνατότητα της ελεύθερης μετακίνησης σε όλη την επικράτεια της χώρας. Πόσο μάλλον που πρόκειται να έχουμε σίγουρα "ανθρώπινα δράματα", κ. Βασιλειάδη, εάν όντως νομοθετήσετε υπέρ ενός "ιδιωνύμου" για τους ανθρώπους που πάνε στο γήπεδο και που εσείς ονομάζετε εκ των προτέρων ως πιθανούς παραβατικούς...
Η πρόσφατη κοινή ανακοίνωση πολλών συνδέσμων για την Ηριάννα αποδεικνύει περίτρανα ότι στους καιρούς της βίας και της εξατομίκευσης κάποιοι δεν ξεχνούν πως η καταστολή είναι ένα κοινό πρόβλημα που έχουμε βιώσει όλοι. Και ως τέτοιο απαιτεί συλλογικές λύσεις. Εντός και εκτός γηπέδων.
