Στη χώρα που λάτρεψε το ποδόσφαιρο περισσότερο από κάθε άλλη επέστρεψε το Μουντιάλ μετά από 64 χρόνια. Η Βραζιλία ωστόσο αυτήν τη φορά, σε αντίθεση με το 1950, δεν έβαλε τα «καλά» της, ούτε έκρυψε τα προβλήματα κάτω από το χαλί... "Θέλουμε σχολεία και νοσοκομεία, όχι γήπεδα" φωνάζει ο βραζιλιάνικος λαός, που κάποτε αυτοκτονούσε μαζικά για ένα χαμένο "Μουντιάλ"!
Ήταν λίγους μήνες μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου όταν η ΦΙΦΑ όριζε ως τόπο διεξαγωγής του 4ου Παγκοσμίου Κυπέλλου τη Βραζιλία. Η Ευρώπη μετρούσε τις πληγές της και προσπαθούσε να κάνει μία νέα αρχή, με συνέπεια οι χώρες της να μην έχουν ούτε την επιδίωξη, ούτε τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν τη διοργάνωση. Έτσι, οι "ισχυροί άνδρες" της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας επέλεξαν μια χώρα της Λατινικής Αμερικής, τη μοναδική, άλλωστε, που είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον.
Η είδηση της ανάληψης του Μουντιάλ βρήκε περιχαρείς τους φτωχούς και πεινασμένους Βραζιλιάνους, οι οποίοι θα "χόρταιναν" από το ποδοσφαιρικό θέαμα της "σελεσάο" και των υπόλοιπων 12 μνηστήρων του βαρύτιμου τροπαίου. Το ενδιαφέρον του κόσμου για τη διοργάνωση αποτυπώθηκε και στις πωλήσεις εισιτηρίων, καθώς το "Μουντιάλ 1950" είχε σχεδόν τη διπλάσια παρουσία οπαδών στις κερκίδες σε σχέση με τα τρία προηγούμενα, ενώ ακόμα και σήμερα φιγουράρει πολύ υψηλά.
Από τα 19 Παγκόσμια Κύπελλα, η πρώτη μεταπολεμική διοργάνωση έχει την 7η καλύτερη επίδοση (47.432 θεατές μέσο όρο), προσπερνώντας ακόμα και το Μουντιάλ της Γαλλίας (1998) και των Ν. Κορέας / Ιαπωνίας (2002). Σε αυτό βοήθησε και το μεγαλύτερο γήπεδο στο κόσμο, γήπεδο που δημιουργήθηκε για τη διοργάνωση και κόστισε περίπου 145 εκατ. ευρώ σε σημερινά χρήματα. Πρόκειται για το αχανές Μαρακανά των 200.000 -τότε- θεατών, τη "Μέκκα το ποδοσφαίρου" για τους Βραζιλιάνους. Στο ίδιο γήπεδο, που κόστισε 400 εκατ. ευρώ μόνο η ανακατασκευή του, θα διεξαχθεί κι ο φετινός τελικός.
Το Μαρακανά πάντως θεωρείται "καταραμένο" για τον λαό της Βραζιλίας καθώς τον στοιχειώνει τα τελευταία 64 χρόνια. Ήταν 11 λεπτά πριν το τέλος του "τελικού" με την Ουρουγουάη, όταν ο Αλσίδες Γκίτζια σημάδευε την κλειστή γωνία του Μπαρμπόσα και "έκλεβε" τη νίκη και το τρόπαιο από τα χέρια της Βραζιλίας. Ήταν ο τελευταίος αγώνας του ομίλου με τις 4 φιναλίστ. Η Βραζιλία είχε συντρίψει νωρίτερα 7-1 την Σουηδία και 6-1 την Ισπανία και είχε δημιουργήσει την πεποίθηση ότι το ίδιο θα έκανε και με την Ουρουγουάη. Η τελική βαθμολογία: Ουρουγουάη 5, Βραζιλία 4, Σουηδία 2, Ισπανία 1.
Αμέσως με τη λήξη του αγώνα, αρκετοί φίλαθλοι πέθαναν από ανακοπή στις κερκίδες του γηπέδου, ενώ η νύχτα που ακολούθησε ήταν νύχτα τρόμου, καθώς δεκάδες Βραζιλιάνοι έγιναν αυτόχειρες για τα μάτια της "στρογγυλής θεάς"! Σήμερα ο κόσμος δεν αυτοκτονεί (τουλάχιστον δεν έχουμε τέτοιες ενδείξεις), αλλά βγαίνει στο δρόμο απαιτώντας από τη ΦΙΦΑ να "πάει σπίτι της".
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Pew Research Centre, έξι στους δέκα Βραζιλιάνους πιστεύουν πως η διοργάνωση του Μουντιάλ ήταν κακή ιδέα, ενώ σε διαδικτυακή δημοσκόπηση του περιοδικού Veja μόλις το 22% των Βραζιλιάνων θα υποστηρίξουν την εθνική ομάδα, με το 34% να είναι εναντίον της! "Νόμιζαν ότι θα σταματούσαμε για να δούμε ποδόσφαιρο, αλλά η Βραζιλία δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο. Είναι το πρώτο βήμα για να δείξουμε ότι δεν είμαστε νεκροί" λένε οι Βραζιλιάνοι, που για πρώτη φορά γυρνάνε την πλάτη στον "βασιλιά των σπορ".
