Το 2020 ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο για έναν άνθρωπο που έχει βαρεθεί να καταρρίπτει τα μπασκετικά ρεκόρ. Ο λόγος για τον Βασίλη Σπανούλη, τον αρχηγό του Ολυμπιακού, που στις 02/01/20, με ένα από τα γνώριμα step back σουτ του πάνω στον Luigi Datome της Φενέρμπαχτσε, έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Ευρωλίγκας, ξεπερνώντας τον τεράστιο Ισπανό “μπομπέρ” Juan Carlos Navarro. Ο "Κill Bill", μετά την κατάληψη της πρώτης θέσης στις assists (τελικές πάσες) στο ranking της Ευρωλίγκα, την κορυφή σε πόντους και assists στο ελληνικό πρωτάθλημα, κατάφερε να καταρρίψει ακόμη ένα σπουδαίο ρεκόρ που τον καθιερώνει και τυπικά ως έναν από τους πιο ταλαντούχους και εμβληματικούς αθλητές στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ήταν το μακρινό 1999 όταν ο Βασίλης Σπανούλης πραγματοποιούσε το ντεμπούτο του στην επαγγελματική κατηγορία, σε ηλικία 17 ετών, με τον Γυμναστικό Σύλλογο Λάρισας, ομάδα της γενέτειράς του. Το εξαιρετικό τότε team σκάουτινγκ της ομάδας του Αμαρουσίου αντιλήφθηκε ότι κάτι σπουδαίο γεννιέται στην πόλη της Θεσσαλίας και δεν άργησε να φέρει τον Λαρισαίο γκαρντ με μεταγραφή στην Αθήνα. Η συνέχεια, γνωστή...
Ο Βασίλης Σπανούλης, ύστερα από 20 χρόνια, διαθέτει στο παλμαρέ του μια σειρά από τίτλους που τον καθιστούν μύθο τόσο για το άθλημα όσο και γενικότερα για τον σύγχρονο αθλητισμό. Τρεις τίτλοι Euroleague με τέσσερα βραβεία MVP, επτά Πρωταθλήματα Ελλάδος, τέσσερα Κύπελλα Ελλάδος, ένα Διηπειρωτικό, ένα triple crown, ενώ σε διεθνές επίπεδο με την Εθνική ομάδα μπάσκετ έχει ένα χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket του '05, ένα ασημένιο στο μουντομπάσκετ του '06, όντας εκ των κορυφαίων στη μεγάλη νίκη της Εθνικής μας απέναντι στην ομάδα των ΗΠΑ, κι ένα χάλκινο στο Eurobasket του '09.
Η ιδιαιτερότητα όμως στην περίπτωση του Βασίλη Σπανούλη, πέρα από τα αδιαμφισβήτητα ρεκόρ και τις δεκάδες διακρίσεις του, εντοπίζεται σε ένα σπάνιο χαρακτηριστικό, που τοποθετεί τον Λαρισαίο γκαρντ σε μια πολύ κλειστή και σπουδαία κατηγορία καλαθοσφαιριστών, αυτή των αθλητών που είναι ηγέτες. Είναι εκείνοι οι παίκτες που λατρεύουν τις ειδικές καταστάσεις, τα τελευταία δευτερόλεπτα, τις κρίσιμες αποφάσεις, τα μεγάλα σουτ. Ο Σπανούλης είναι, κατά πολλούς, ο ιδανικός άνθρωπος γι' αυτές τις στιγμές.
Δεν είναι τυχαία η άποψη που έχει καλλιεργηθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ότι δηλαδή “τρία πράγματα συμβαίνουν σίγουρα στη ζωή μας κι ένα από αυτά είναι τα μεγάλα σουτ του Σπανούλη”. Με άλλα λόγια, όταν η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη, όταν όλοι θα έχουν αρχίσει να κουράζονται και να αποδέχονται την ιδέα της ήττας, τότε όλοι θα κοιτάξουν να δουν πού είναι ο Σπανούλης και τότε εμφανίζεται εκείνος και συνήθως έχει μια άλλη άποψη να καταθέσει για την τελική έκβαση της αναμέτρησης. Δεν έχει την παραμικρή σημασία πόσο εύστοχος μπορεί να είναι εκείνο το βράδυ, σε τι αγωνιστική ή ψυχολογική κατάσταση, πόσο καταβεβλημένος ή θυμωμένος είναι... καθώς εκείνη την ώρα το μόνο ένστικτο που λειτουργεί για κείνον είναι αυτό της επιβίωσης.
Αυτό είναι εξάλλου που διαχωρίζει έναν σπουδαίο αθλητή από έναν μοναδικό αθλητή. Και ο Βασίλης είναι μοναδικός, γιατί αρνείται πεισματικά να ηττηθεί, γιατί γεννήθηκε για να είναι ηγέτης, γιατί αγωνίζεται χωρίς τον παραμικρό φόβο.
Ο Βασίλης Σπανούλης διανύει πλέον το 37ο έτος της ηλικίας του και συνεχίζει να αγωνίζεται στο κορυφαίο επίπεδο με το ίδιο ασίγαστο πάθος. Δεν γνωρίζουμε και πιθανότατα δεν το ξέρει ούτε ο ίδιος πότε θα αποφασίσει να κρεμάσει τα μπασκετικά του παπούτσια. Δεν νομίζουμε ότι το σκέφτεται άλλωστε. Ξέρει ότι όσο νιώθει χρήσιμος για την ομάδα, θα συνεχίζει να κάνει αυτό που λατρεύει προσθέτοντας νίκες, βραβεία και στιγμές σε μια παραμυθένια καριέρα. Άλλωστε, όπως είπε σε ανύποπτο χρόνο ο δάσκαλος του ευρωπαϊκού μπάσκετ και προπονητής του Β. Σπανούλη, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς: «Ακόμα και σήμερα δεν μπορείς να σταματήσεις τον Σπανούλη στο τελευταίο σουτ».
Κι αν δεν πιστεύετε τα λόγια του γερο-σοφού Ντούντα, ρωτήστε τον Αντρέι Βατούνιν, πρόεδρο της CSKA, σίγουρα θα έχει κάτι να πει για τον άνθρωπο που λέγεται Βασίλης Σπανούλης..
Los aficionados
