Οι πρόσφατες εξελίξεις στην υπόθεση «εγκληματική οργάνωση» στη Θύρα 7 του Ολυμπιακού επικοινωνήθηκαν από την κυβέρνηση ως μια απόλυτη επιτυχία, το «τέλος της οπαδικής βίας» και ως ένα «μαχαίρι που μπήκε πολύ βαθιά» στην παραβατικότητα των οργανωμένων οπαδών.
Ο θάνατος του αστυνομικού των ΜΑΤ Γιώργου Λυγγερίδη ήταν πράγματι «η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι», όχι όμως «για την κοινωνία», όπως είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, αλλά για την ίδια την αστυνομία, που είδε ένα μέλος της «οικογένειάς» της να χάνει τη ζωή του «εν ώρα καθήκοντος». Έτσι, όπως αναφέρεται και στις ανακοινώσεις, στα «διαβιβαστικά» και στις διαρροές, «ήταν θέμα τιμής» να βρεθούν ο ένοχος, οι φυσικοί και οι ηθικοί αυτουργοί.
Οι μέθοδοι, στα όρια της καταπάτησης των ατομικών δικαιωμάτων, τις οποίες ακολούθησε η αστυνομία με τις προσαγωγές 420 φιλάθλων που βρίσκονταν στο Ρέντη -με παραμονή εκατοντάδων εξ αυτών, μεταξύ των οποίων και πολλών ανηλίκων, στη ΓΑΔΑ για πολλές ώρες χωρίς επικοινωνία με δικηγόρους και συγγενείς- αποδείχτηκαν αποτελεσματικές για τις Αρχές, που υποστηρίζουν ότι χάρη σε αυτή τη διαδικασία κατάφεραν να συγκεντρώσουν αποδεικτικό υλικό και μαρτυρίες και έτσι να «δέσουν» τους κατηγορούμενους και με άλλες υποθέσεις του παρελθόντος. Ωστόσο, αναλύοντας τις δικογραφίες που έχουν γίνει φύλλο και φτερό, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι φερόμενοι ως εμπλεκόμενοι στα επεισόδια του Ρέντη είχαν, σύμφωνα με την αστυνομία, δικογραφίες για αρκετές υποθέσεις. Υποθετικά, λοιπόν, μπορούμε να αναρωτηθούμε: Δεν ήταν αρκετά σοβαρές αυτές οι δικογραφίες ώστε η αστυνομία να πράξει τα δέοντα;
Κερκίδα - νύχτα, ένα… σύνθημα δρόμος
Ληστείες, επικίνδυνες σωματικές βλάβες, υποθέσεις σχετιζόμενες με όπλα και ναρκωτικά, επιθέσεις με μαχαίρι, επιθέσεις με ναυτικές φωτοβολίδες κατά ανδρών της αστυνομίας, υποθέσεις που κάθε άλλο παρά με την κερκίδα έχουν σχέση. Είναι προφανές ότι η αστυνομία γνωρίζει και πρόσωπα και γεγονότα, και δεν ανακάλυψε ξαφνικά μέσα σε τρεις μήνες τον βίο και την πολιτεία των οπαδών. Όπως θεωρείται σίγουρο ότι, όταν το επιλέξει, αναμένεται να επεκτείνει την έρευνα και σε άλλες οπαδικές κερκίδες.
Τα τελευταία χρόνια είναι κοινό μυστικό ότι η ελληνική κερκίδα είναι βουτηγμένη στην τοξικότητα και είναι απορίας άξιο γιατί τόσο οι πρόεδροι των ομάδων όσο και οι ίδιοι οι οπαδοί «αποδέχονται» να έχει ένα κομμάτι τους ανοιχτά «πάρε δώσε» με τη νύχτα και άλλου είδους «συναλλαγές», που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το ποδόσφαιρο. Πολύ συχνά οι «δρόμοι» που οδηγούν στο γήπεδο ξεκινούν από τις κακόφημες διαδρομές με υποθέσεις «προστασίας, όπλων και ναρκωτικών» ή και το αντίστροφο, και αυτό επίσης είναι κοινό μυστικό. Κάποιες, μάλιστα, φορές δεν είναι καν μυστικό… Στην κερκίδα του Ολυμπιακού σηκώνεται πανό προς τιμήν του Βασίλη Ρουμπέτη, που δολοφονήθηκε με δεκάδες σφαίρες από καλάσνικοφ έξω από το γκαράζ του σπιτιού του στον Κορυδαλλό τον Ιούνιο του 2023. Μεταξύ άλλων υποθέσεων που τον αφορούσαν, ο Β. Ρουμπέτης είχε συλληφθεί για την υπόθεση δολοφονίας του Μιχάλη Φιλόπουλου και το 2012 καταδικάστηκε για συνέργεια στη δολοφονία. Παρά το πλούσιο ποινικό του μητρώο, είχε προσληφθεί στον Δήμο Πειραιά επί δημαρχίας Μώραλη και ήταν «στα μέσα και στα έξω» στο γήπεδο «Καραϊσκάκης». Ο «Ράμπο», λοιπόν, ήταν γνωστός και στις Αρχές αλλά και στην ΠΑΕ Ολυμπιακός, όπως και στην κερκίδα, η οποία συνεχίζει να τον τιμά.
Ενδο-οπαδική βία πολλών αποχρώσεων
Ξεκαθαρίσματα λογαριασμών και ποινικά επίδικα με αφορμή, άλλοθι, ασπίδα την κερκίδα και σε αρκετές περιπτώσεις και τις ΠΑΕ… Αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη εικόνα.
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2021 γνωστός συνδεσμίτης του Παναθηναϊκού πυροβολείται από ομάδα τεσσάρων ατόμων επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Λίγες ημέρες μετά διαπιστώθηκε πως επρόκειτο για ενδο-οπαδική συμπλοκή, καθώς συνελήφθησαν τέσσερα άτομα. Αυτή η επίθεση χαρακτηρίστηκε, επίσης, από τις Αρχές επεισόδιο «οπαδικής βίας», αλλά εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η συγκεκριμένου τύπου δραστηριότητα καμία σχέση δεν έχει ούτε με τους οπαδούς ούτε με την ομάδα. Στην κερκίδα του Παναθηναϊκού πήρε αρκετό καιρό ώστε να ηρεμήσουν, τουλάχιστον φαινομενικά, οι μεταξύ τους κόντρες.
Το τελευταίο διάστημα τουλάχιστον δέκα σύνδεσμοι της ΑΕΚ, σύμφωνα με πληροφορίες, απέχουν από το γήπεδο, γεγονός που έρχεται ως συνέχεια πολλών επεισοδίων και συμπλοκών μεταξύ «κιτρινόμαυρων» οπαδών, τα οποία ξεκίνησαν από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της ΟΠΑΠ Arena και συνεχίστηκαν άλλοτε μέσα στην κερκίδα, άλλοτε σε σημεία γύρω από το γήπεδο.
Αντίστοιχο ενδο-οπαδικό επεισόδιο συνέβη μερικές ημέρες πριν από την επιχείρηση της αστυνομίας κατά της Θύρας 7, όταν ομάδες συνδεσμιτών του Ολυμπιακού συνεπλάκησαν μεταξύ τους έξω από το γήπεδο «Καραϊσκάκης». Προφανώς, δεν έφτασαν οπλισμένοι με ρόπαλα για να αποδείξουν ποιοι αγαπούν περισσότερο τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο.
Ενδο-οπαδικό, που καμία απολύτως σχέση δεν είχε με την ομάδα, ήταν και το επεισόδιο με τραυματία από πυροβολισμό έξω από το γήπεδο «Ανδρέας Βαρίκας» ανάμεσα σε οπαδούς του Πανιωνίου στις 13 Απριλίου.
Οι λόγοι, φυσικά, δεν έχουν να κάνουν με την… αγάπη για την ομάδα, αλλά κυρίως με το ποιος θα έχει την «εξουσία» εντός της κερκίδας. Ό,τι κι αν σημαίνει «εξουσία εντός της κερκίδας».
